دسترسی به خدمات و تسهیلات از عوامل اصلی رضایت مردم از محل سکونتشان
تابناک تهران - تحقیقی جدید در خصوص تاثیر مولفه های مختلف در جابه جایی خانوارها در شهر تهران نشان می دهد که دسترسی به تسهیلات و خدمات در کنار چند فاکتور دیگر از اصلی ترین عوامل رضایت خانواده های شهری از محل سکونتشان است. این نتایج در حالی به دست آمده که الگوی چندسال اخیر ساخت و ساز در تهران نشان می دهد فاکتورهای رضایتمندی از محل سکونت در انبوه سازی ها رعایت نشده است.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری که نتایج تحقیق جدید درباره رضایتمندی خانواده ها از محل سکونتشان را منتشر کرده است، گفته: «پژوهشی با نام «سنجش مؤلفه‌های اقتصادی شهر بر روی رضايتمندی و جابه جايی مسكونی خانوار» منتشر شده که نتایج قابل توجهی دارد.
از منظر دانش اقتصاد شهری مهمترین عواملی که در کلانشهرها در خصوص سطح رضایتمندی سکونتی دخیل است عبارت است از مسکن، امنیت، دسترسی به حمل و نقل آسان، دسترسي به تسهیلات و خدمات و کاربری اراضی.»
طبق حرف های او وقتی یکی از این فاکتورها وجود نداشته باشند و یا به سختی به دست بیایند افراد میل بیشتری برای جا به جایی از محل سکونتشان دارند و به محض اینکه بتوانند آنجا را ترک می کنند. خیلی از کارشناسان شهری این تحلیل ها را درست می دانند اما خانه سازی در مناطقی از شهرهای بزرگ که بیشتر فاکتورهای اشاره شده در آنها وجود ندارد نشان می دهد هنوز هم شهرسازی در تهران با استانداردهای این کار فاصله زیادی دارد.
محمد سالاری عضو شورای شهر تهران در این باره می گوید: «در برخی شهرها که تهران هم جزو آنهاست دسترسی به خدمات و تسهیلات آنقدر مهم است که می تواند بسیاری از فاکتورهای دیگر را تحت شعاع قرار دهد. چرا که ترافیک سنگین این شهر در کنار چند شغله بودن مردم و مشخصات زندگی شهری در تهران باعث می شود مناطقی که بیشترین دسترسی را به خدماتی مانند حمل و نقل، درمانگاه، خرید و... دارند بیشتر از بقیه مناطق طرفدار داشته باشند اما هنوز هم به این موضوع توجه نمی شود و ما شاهد ساخت و ساز در مناطقی هستیم که هیچ گونه دسترسی ساده ای به خدمات ندارند. نمونه این اقدام طرح بزرگ مسکن مهر بود که هنوز هم عده ای آن را موفق می دانند اما اگر بی طرفانه به آن نگاه کنیم می بینیم که اشتباه فاحشی بود.»
او ادامه می دهد: «در حال حاضر افرادی در بیشتر ساختمان های مسکن مهر زندگی می کنند که نه دسترسی راحت به خدمات دارند، نه امنیتشان به طور کامل تامین است و نه از نحوه ساخت خانه شان راضی هستند. خب این افراد به محض اینکه بتوانند از آن محل جا به جا می شوند. درست است که بسیاری از آنها ناچار به زندگی در چنین شرایطی هستند و شاید به همین هم راضی باشند اما وقتی یک طرح کلان تصویب شده و اجرایی می شود نهاد اجرا کننده نباید از این ناچارای سوءاستفاده کرده و از وظایفش تخطی کند.»
علی حسینی کارشناس مدیریت شهری هم حرف های سالاری را تایید می کند و می گوید: «معمولا ابتدا امکانات و تسهیلات برای منطقه ای در نظر گرفته می شود سپس مجوز ساخت پروژه های مسکونی کلان در آن مناطق داده می شود اما در تهران برعکس است. ابتدا مجتمع های مسکونی ساخته می شود و افراد زیادی مدت ها در آنها زندگی می کنند تا اینکه سال ها بعد کم کم امکانات به آن منطقه می رسد آن هم بسیار کند.»
حسینی نه فقط به مسکن مهر که به سایر پروژه های خانه سازی خارج از استانداردهای رفاهی هم اعتراض دارد و می گوید: «نهادهای مختلف از گذشته تا الان در حال شهرک و مجتمع سازی اطراف تهران هستند بدون اینکه به مسائلی مسل فضای سبز، حمل و نقل، امنیت و... توجه کنند. همه می خواهند مردم را خانه دار کنند اما نمی دانند که این خانه دار شدن شاید از نظر ذهنی راضی کننده باشد اما با پایین آوردن کیفیت زندگی مردم کم کم روی روحیات و خلقیات آنها تاثیر می گذارد.»
منبع: تابناک