پژوهش محققان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی که در انجمن جهانی آلزایمر ارائه شده، حاکی از آن است که خواب کم می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهد.
اختلال در خواب می‌تواند آسیب‌زنی نوعی پروتئین چسبنده به نام بتا آمی‌لویید را که بسیار زودتر از اختلال حافظه در افراد آغاز می‌شود، توضیح دهد.
پژوهشگران می‌گویند بسیار واضح است که اختلال خواب عامل مهم پشت پرده است. در حالی که در احتمال ابتلای به آلزایمر نقش‌آفرینی جدید است.
آلزایمر نوع اختلال عملکرد مغزی است که به تدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین تظاهر زوال عقل اختلال حافظه است. اختلال حافظه معمولاً به مرور زمان ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی کم کم خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند.
این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار روانپزشک آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی معرفی کرد. غالباً این بیماری در افراد بالای ۶۵ سال بروز می‌یابد، گرچه آلزایمر زودرس (با شیوع کمتر) ممکن است زودتر از این سن نیز رخ دهد.