امیر ترقینژاد دوستدار میراث فرهنگی یزد دربارهی تخریبهایی که دوباره
در این شهر و درست در بافت تاریخی و البته به صورت تدریجی در حال انجام
است، به خبرنگار ایسنا گفت: هر چند این سری از خانههای تخریبشده، در
فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده بودند، اما با توجه به قرارگیریشان در بافت
تاریخی یزد و در دو محلهی قدیمی و باارزش این شهر که همهی بناهای آن
متعلق به دورهی قاجار هستند، نباید این اتفاق رخ می داد.
وی با اشاره به پررفتوآمد بودن این بافت تاریخی و بهخصوص دو محلهی
«ابوالمعالی» و «فهادان» که این تخریبها از حدود یک ماه قبل و به صورت
تدریجی در آن رخ داده است، ادامه داد: حفظ میراث فرهنگی فقط برعهدهی
ادارهی کل میراث فرهنگی استان نیست، بلکه مدیریت شهری و شهرداری نیز در
این زمینه کوتاهی میکنند.
او ادارهی کل میراث فرهنگی در استان یزد را یک ارگان تنها در میان دیگر ارگانهای شهری یزد دانست و افزود: بهترین بازوی اجرایی در کنار میراث فرهنگی، مدیریت شهری است که آن هم در عمل توجه چندانی به این بحث ندارد و هر بار با تعرض به بناهای مختلف تاریخی در یزد، این کمکاری را بیشتر نشان میدهد.
ترقینژاد نصب پایانهی اتوبوسرانی در کنار برج و باروی یزد را که متعلق
به دورهی آلبویه و اتابکان است، از دیگر نمونههای تعرض و بیتوجهی
مدیریت شهری یزد به این شهر تاریخی دانست و تاکید کرد: کمتر از یک ماه
گذشته، در عرصه و حریم این اثر تاریخی که حتی ارزش ثبت جهانی را دارد، این
پایانه احداث شده است.
او این عمل را نه خدمترسانی به مردم و محدودهی بافت تاریخی یزد، بلکه یک تعرض آشکار به این بنای تاریخی دانست.