به گزارش «تابناک تهران»؛ محمد قوچانی؛ عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی می‌گوید که بخشی از هدف موسوی خوئینی‌ها از انتقادات سنگین علیه هاشمی رفسنجانی احتمالاً عبور از روحانی بوده است.
بخشی از گفتگوی قوچانی:
تحلیل شخصی بنده و برخی از همفکرانم این است که گفتگوی موسوی خوئینی‌ها یک حرکت سیاسی است؛ یعنی به نوعی جدا کردن حساب بخشی از جریان اصلاح‌طلب با آقای هاشمی.
جمله‌ای که آقای خوئینی‌ها در مورد مرحوم مهندس بازرگان بیان کردند، خیلی جمله مهمی است و از حرف‌هایی که نسبت به آقای هاشمی گفت، سهمگین‌تر است.
دولت دوم آقای خاتمی نسبت به دولت اول، خالی از کارگزاران است و افراد میانه‌رو و معتدل که با دولت کار می‌کردند، به تدریج کنار رفتند و به نوعی کارگزاران‌زدایی صورت گرفت.
در درون جبهه اصلاحات هم حداقل دو سه طیف وجود دارند که در مقاطع مختلف می‌گویند ما باید از روحانی عبور بکنیم.
نه مردم می‌پذیرند که ما اصلاح‌طلبان حسابمان را از دولت جدا بکنیم، نه به لحاظ اخلاقی و فکری درست است.
آقای کرباسچی بعضاً افرادی را هم به دولت معرفی کرد که اتفاقاً خودش بعدها منتقد آن افراد شد.
به نظر من هیچ ایرادی ندارد که یک حزب معامله‌گر باشد؛ بدین معنا که افرادی را معرفی کند و کادر اجرایی بسازد.
آقای خاتمی هم آنگونه که بنده شنیدم با این زاویه دید انتقادی نسبت به آقای هاشمی موافق نیستند.
آقای خوئینی‌ها با این تفسیر که می‌خواهند از آقای روحانی عبور کنند، یک مرزبندی میان تفکر رادیکال و تفکر لیبرال در درون جبهه اصلاحات به وجود خواهند آورد.
آقای خاتمی تا پایان دولت روحانی دست از حمایت از دولت برنمی‌دارد.
من برخلاف این روایت معتقدم که آقای روحانی یکی از انتخاب‌های اول ماست. حتی اگر منافقین و سلطنت‌طلبان و همه و همه باشند بازهم من به روحانی رای می‌دهم.
آقای روحانی در صف اول و بلکه نفر اول است. فرض کنید حتی جامعه به این نتیجه برسد که به هیچ آخوندی نباید رای بدهد، اما من به روحانی رای می‌دهم.
من اصلاٌ کتمان نمی‌کنم که شورای شهر را به کل منتقدم. مواضع ما را که می‌دانید؛ هم روزنامه، هم حزب و هم تشکیلات. ما در اینجا معتقدیم که دوستان ما از ابتدا راه را اشتباه رفته‌اند. اجازه ندادند یک اصولگرا باشد و حتی اجازه ندادند محسن هاشمی شهردار تهران شود.
سه گرایش کاملاً متفاوت در اصلاح‌طلبان نسبت به دولت وجود دارد. گرایش اول فرصت‌طلبانه است. فرصت‌طلب‌هایی که پشت در ایستاده‌اند تا به آن‌ها مسئولیت بدهند و اگر به آن‌ها مسئولیت داده شود، شیفته می‌شوند و اگر مسئولیت ندهند، مخالفت می‌کنند.
