یک جراح گوش، گلو و بینی با تاکید بر اینکه وزوز گوش یک علامت است نه بیماری گفت: به تازگی یک تلاش پژوهشی جهانی برای درمان وزوز گوش صورت گرفته است که شامل بررسی‌هایی از دانشگاه‌های بوفالوی امریکا، نانجینگ چین و دال هاوس کانادا است که طی آن پژوهشگران به پیشرفت بزرگی نایل آمده و دیدگاه‌های جدیدی در مورد چگونگی وزوزگوش و اغلب رخداد همزمان عدم تحمل صدا (وضعیتی که سبب می‌شود صداها با بلندی غیرقابل تحملـی شنیـده شـوند)، ارائـه کرده‌اند.
دکتر خشایار احمدی با اشاره به اینکه وزوزگوش به صورت زنگ‌زدن در گوش توصیف می‌شود گفت: وزوز گوش به عنوان یک معمای بزرگ باقی مانده است که در آن یک صدای خیالی در غیاب صدای واقعی شنیده می‌شود.
وی افزود: بیماران مبتلا به این عارضه صدای زنگ، وزوز یا خش‌خش در گوش‌هایشان می‌شنوند (مانند فردی که در عضو قطع شده‌اش احساس درد کند) و این یک علامت است نه بیماری و به خاطر قرارگیری در معرض صدای بلند ایجاد می‌شود.
این جراح گوش، گلو و بینی تاکید کرد: درمان‌های موجود، غیرقابل اطمینان هستند و در تمام موارد کارا نیستند یا از نظر اثربخشی برای کسانی که مقداری بهبودی گزارش می‌کنند، بسیار متفاوت بوده است.
احمدی افزود: یک تلاش پژوهشی جهانی صورت گرفته است که شامل بررسی‌هایی از دانشگاه‌های بوفالوی امریکا، نانجینگ چین و دال هاوس کانادا است که طی آن پژوهشگران به پیشرفت بزرگی نایل آمده و دیدگاه‌های جدیدی در مورد چگونگی وزوزگوش و اغلب رخداد همزمان عدم تحمل صدا (وضعیتی که سبب می‌شود صداها با بلندی غیرقابل تحملـی شنیـده شـوند)، ارائـه کرده‌اند.
وی اضافه کرد: یافتـه‌های ایـن بـررسـی پیشنهـاد می‌کنـد که شبکه‌های عصبی درگیر با آن بسیار گسترده‌تر از تصور قبلی ما هستند. این یافته‌ها به تکوین یک مدل آزمون‌پذیر منجر شد که به شناسایی اینکه چه مناطق یا منطقه‌ای از مغز می‌تواند پاسخگوی ایجاد این دو وضعیت باشد، می‌پردازد. محققان امیدوارند که درنهایت این مدل با غیر‌فعال‌کردن بخش‌های خاصی از شبکه‌ی عصبی سبب شود که به یک تصور جامع‌تر و گسترده‌تر شبکه‌ی عصبی دست یابند و با روند حذف آنها می‌توانند دریابند؛ آیا غیرفعال کردن یک بخش خاص ا زاین شبکه‌ی عصبی، وزوز و عدم تحمل صدا یا هر‌دو وضعیت را بهبود می‌بخشد یا خیر.
احمدی گفت: تا نیمه‌ی سال ۱۹۹۰ تصور می‌شد که علت بروز وزوز در گوش، متمرکز است. اما بیمارانی‌که در یک سمت، شنوایی خود را از‌دست‌داده بودند پس از جراحی خروج توموری غیرمرتبط با آن شرایط، گزارش کردند که درگوشی که ناشنوا است، صدای زنگ می‌شنوند.
Richard Salvi رئیس مرکز شنوایی و ناشنوایی UB و یکی از محققان این بررسی می‌گوید: این امر تفکر در این زمینه را تغییر داد. پس از قطع ارتباط عصبی بین گوش و مغز، غیر‌ممکن است ایجاد صدای خیالی درگوش صورت گیرد. بلکه این صدا در مغز تولید می‌شود.
وی همچنین تصریح‌کرد: ازآنجا‌که هنوز به طور کامل شناخته نشده کجا و چگونه وزوزگوش در مغز رخ می‌دهد، بررسی‌های MRI عملکردی (F.MRI) آنها، فعالیت غیر‌طبیعی در زمان وزوز و عدم‌تحمل صدا را نشان داده اند که به جایگاه خاصی از مغز محدود نمی‌شود و در واقع یک شبکه‌ی عصبی را درگیر می‌کند.
احمدی گفت: یک رادیولوژیست دانشگاه Southeast شرح می‌دهد برخلاف MRIهای قدیمی که تنها ساختار را نشان‌می‌داد، MRI عملکردی (Functional MRI) نشان می‌دهد که کدام بخش از ساختار در یک زمان معین فعال می‌شود. درحـالی‌که MRI ارتبـاط‌دهنـده‌ی عمـلکـردی (Functional connectivity MRI) آشکار ساخت چگونه یک بخش از مغز با مناطق دیگر میان‌کنش (Inter-acts) می‌کند که بسیار شبیه زوج‌هایی است که روی یک سن رقص با هم به طور متقابل حرکت‌می‌کنند (والس).
این جراح گوش، گلو و بینی گفت: محققان وزوز را در موش با به‌کار‌گیری ترکیبات فعال آسپیرین ایجاد کرده اند که مدت زیادی تصور می‌شد نشانه‌های وزوزگوش و عدم‌تحمل نسبت به صدا را در انسان نیز تولید می‌کند. به‌گفته‌ی Salvi، مناطق خاصی از مغز که هنگام القای وزوز فعال می‌شود، بسیار بیشتر از مقدار آن در شنوایی طبیعی حیوان است و حتی دوزهای بالای آسپیرین، تخریب شنوایی را القا می‌کند و در نتیجه اطلاعات کمی از گوش به مغز فرستاده می‌شود و مغز با فعالیت بیشتری پاسخ می‌دهد. این موضوع غیر‌منطقی است، مانند ماشینی که با موتوری کم بازده مسافت بیشتری را به‌ازای مصرف مقدار ثابتی از بنزین طی کند.
احمدی گفت: با ردیابی مسیرهای شبکه‌ی عصبی، محققان یک مرکز فعالیت اصلی را درون مرکزپردازش صدای مغز شناسایی کرده اند. پژوهش‌های دیگر نیز این فعالیت را نشان‌داده‌اند اما چیزی که در مورد این بررسی قابل‌توجه است، فعال شدن ناگهانی آمیگدال است. (آمیگدال بخشی از مغز است که به احساس ما ادراک می‌بخشد.)
وی گفت: بیماران بسیاری در‌پی ازسرگذراندن استرس یا اضطراب شدید شروع وزوز را گزارش کرده‌اند. ما محققان گمان می‌کنند که د ر‌این موضوع فقط از بین‌رفتن شنوایی نیست که مهم است و عوامل حسی دیگری نیز وجود دارند که همراه با عوامل شنوایی کار می‌کنند.
احمدی اضافه کرد: سیستم شنوایی، صدا را با یک مکان مرتبط می‌کند که در این مورد گوش است. حس و برانگیختگی وجود دارد اما قطعه‌ی نهایی پازل این شبکه‌ی فعالیتی در مخچه است که به طور معمول طی رخدادهای طراحی شده‌‌ی حرکتی مانند رسیدن به یک فنجان یا گرفتن یک توپ فعال می‌شود. هنگامی‌که این بخش از مغز ناگهانی برانگیخته شد، تمامی بخش‌های این شبکه‌ی عصبی می‌توانند توضیح‌داده شوند که جایگاه صدا، الحاق احساس به آن و چرا افراد هنگامی‌که وزوزگوش دارند برانگیخته می‌شوند و محققان این پازل را با دخیل کردن مخچه در آن حل کرده اند اما این عملکرد می‌تواند مانند برخی از انواع ورودی‌ها که اجازه می‌دهد صدای خیالی به خودآگاه وارد شود، عمل کند.
منبع: ایسنا
