چند روز پیش دبیر شورای هماهنگی ستاد مبارزه با مواد مخدر استان تهران، اعلام کرد که مرکز «شفق»، دیگر از زنان معتاد نگهداری نمی‌کند و این مرکز هم مانند دیگر مراکز نگهداری معتادان متجاهر، به مردان اختصاص داده شده است.
به گفته محمدرضا آذرنیا از میان معتادان تحت درمان، هیچ زنی در حال درمان نیست.
آذرنیا اینها را به خبرنگار تسنیم گفته و اعلام کرده است که درحال‌حاضر، پنج هزار و 700 معتاد متجاهر و خیابانی پایتخت در حال گذراندن دوره درمان خود هستند که تمامی این افراد، مرد بوده و هیچ زنی در میان آنها وجود ندارد.
دبیر شورای هماهنگی ستاد مبارزه با مواد مخدر استان تهران، درحالی این خبر را داده که طبق مواد «15» و «16» قانون مبارزه با مواد مخدر، مراکز دولتی موظف هستند یک دوره یک تا سه‌ماهه و برحسب نیاز بیشتر، از معتادان خیابانی نگهداری کنند.
علاوه بر این، در هیچ‌کدام از این مفاد اشاره‌ای به اولویت جنسیت در پذیرش معتادان خیابانی نشده و معتادان مرد به همان اندازه معتادان خیابانی زن، حق استفاده از این مراکز را دارند.
اما پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، به این خبر واکنش نشان داد. افشار می‌گوید: درهای «شفق» به روی زنان معتاد بسته نشده و بسیاری از آنها به مراکز دیگر برای درمان فرستاده شده‌اند.
به گفته او، 400 زن معتاد متجاهر در این مرکز تحت درمان قرار گرفتند و پس از تکمیل دوره درمان، تعدادی به خانواده‌هایشان باز گشتند، تعداد معدودی به مرکز بهاران منتقل و عده‌ای ترخیص شدند. البته افشار به این نکته هم اشاره می‌کند که بسیاری از زنان ترخیص‌شده «شفق»، بار دیگر به خیابان و زندگی قبلی خود برگشته‌اند و این یعنی مرکز «شفق» در درمان زنان معتاد موفق نبوده است؛ موضوعی که لیلی ارشد، فعال زنان و مدیرعامل مؤسسه «زنان سرزمین خورشید» هم به آن اشاره می‌کند.
ارشد می‌گوید: «مرکز شفق هرگز برای زنان معتاد خیابانی تجربه موفقی نبود باید قبول کنیم که زنان به‌دلیل امکان بارداری ناخواسته از مردان آسیب‌پذیرترند؛ درحالی‌که، نه‌تنها به این موضوع توجهی نمی‌شود بلکه امکانات و توجهات کمتری برای زنان نسبت به مردان وجود دارد.»
مدیرعامل مؤسسه «سرزمین خورشید» به اظهارات افشار درباره انتقال زنان معتاد به مراکز بهتر، اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «اگر این‌گونه است، پس چرا ما هیچ خبری از بهبود اوضاع دریافت نمی‌کنیم. چرا من که سال‌هاست در حوزه اعتیاد زنان فعالیت کرده‌ام، از این اقدامات بی‌خبرم و اطلاع‌رسانی درباره آن صورت نمی‌گیرد. مسئولان اگر کاری کرده‌اند که نتیجه مثبتی داشته، چرا آمار و ارقامش را از تریبون‌های رسمی اعلام نمی‌کنند؟» لیلا ارشد از سیستم ناکارآمد نگهداری اردوگاهی و اجباری زنان انتقاد می‌کند و می‌گوید: «با وجود اینکه این شیوه در همه دنیا امتحان خود را پس داده و ناکارآمد‌بودنش ثابت شده اما باز هم از این روش تکراری و بی‌فایده برای ترک اعتیاد استقاده می‌شود که این یکی از بزرگ‌ترین آفت‌های موضوع اعتیاد در جامعه ماست.» او که مؤسسه «سرزمین خورشید» را چند سال پیش برای حمایت از زنان معتاد تأسیس کرده، معتقد است باید روش‌های دیگری برای حمایت از معتادان انتخاب کرد: «ایجاد فضاهایی مانند پانسیون که زندگی افراد تحت کنترل خودشان باشد، می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود. پس از ترک اعتیاد هم اگر از این افراد حمایت اجتماعی و مادی صورت گیرد، می‌تواند تجربه موفقی صورت گیرد. کمپ‌های ترک اعتیاد رایگان یا ارزان‌قیمت هم می‌تواند به بهبود معتادان کمک کند.» به گفته افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، حدود 300 تا 500 معتاد زن متجاهر واقعی در شهر تهران وجود دارد که همگی تحت پوشش هستند و درحال‌حاضر، از وضعیت مطلوبی در این بخش برخوردار هستیم اما لیلی ارشد، این آمار را تأیید نمی‌کند و می‌گوید: آمار زنان معتاد متجاهر به‌ویژه زنانی که دارای فرزند هستند، بسیار بیشتر از این رقم است. درعین‌حال، بهزیستی برای زنان داری فرزند که ضروری‌ترین نیازشان سرپناه است، هیچ مرکزی را اختصاص نداده است. افشار چند ماه پیش اعلام کرده بود که حدود پنج هزار نفر از معتادان متجاهر تهران را زنان تشکیل می‌دهند.
منبع: ايرنا
