عصر پنجشنبه هفتم خردادماه و در جوار حرم حضرت رضا علیه السلام شاهد تجمع مردمی بودیم که هدف از اجتماعشان چیزی نبود جز اعلام همبستگی و همنوایی امت با امامشان.
پارادوکس جسارت ها و گستاخی های روزافزون غرب و همپیمانانش در حین انجام مذاکرات؛ می رود تا ملت عزتمند و مسلمان ایران را بار دیگر از مصاحبت و تعامل با این جریان بی منطق، پشیمان سازد. اجتماع ذکر شده را می توان نخستین جرقه های این جریان دانست که قطعا دامنه دار خواهد بود. اما نکاتی در این بین مطرح بوده که نباید از نظر دور نگه داشت.
* گرچه نیت برگزار کنندگان و شرکت کنندگان در همایش دیروز، دفاع از حریم ولایت بود ولی نشانه های سوء استفاده یک جریان خاص از این گردهمایی محرز است.
بی شک حضور گسترده مردم و مطالبه گری آنها تحت عنوان "حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ای و اعتراض به زیاده خواهی های آمریکا" می توانست و می تواند دستی پر برای تیم مذاکره کنده به ارمغان بیاورد و غیر قابل پذیرش بودن این زیاده خواهی ها را از ناحیه مردم بزرگ ایران به طرف غربی گوشزد کند لکن به شرط آنکه اصول مردمی و غیرخطی بودن این حرکت رعایت شود.
سخنرانی استاد رائفی پور به عنوان یک فعال فرهنگی، سخنرانی پدر شهید احمدی روشن به عنوان یکی از دردمندان عرصه ی هسته ای و مداحی حاج احمد واعظی را می توان از ابعاد مردمی و فراجناحی این مراسم دانست. ولی در این بین نمی توان از کنار دعوت از
مهرداد بذرپاش به عنوان سخنران اصلی این تجمع و سرلیست قرار دادن نام وی در بنرها و پوسترهای تبلیغاتی این مراسم به آسانی گذر کرد. مگر نه اینکه شاید بتوان مصداق اصلی نقد و تذکر چند روز قبل مقام ولایت به نمایندگان را در او و هم قطارانش نظیر آقایان کوچک زاده و کریمی قدوسی دانست!
آیا دعوت از کسی که ارتباطات شائبه برانگیز او با جریان مشائی بدیهی و سوء مدیریتش در سایپا محرز به نظر میرسیده با منویات حزب الله همخوانی دارد؟!
حیف نیست که اجتماع ارزشمند چند ده هزار نفری مردم در حمایت از ولایت امر با یک حرکت نسنجیده برچسب جناحی بودن دشت کند؟سوال دیگر اینکه چنانچه سایر گروه ها و جریان های سیاسی نیز بخواهند به بهانه دفاع از تیم مذاکره کننده اقدام مشابهی انجام دهند و مسایل سیاست خارجی را که باید با محوریت ولایت امر و وحدت عمومی دنبال گردد، به محل افتراق و حتی نزاع عمومی تبدیل کنند؛ چه سرنوشتی در انتظار نظام اسلامی خواهد بود؟ آیا خود با دست خود فتنه ای جدید را کلید نزده ایم؟ آیا تجربه ی سوء استفاده ی جریان های معاند نظام از احساسات سیاسی طرفداران طیف های داخل نظام، امری مسبوق به سابقه نیست؟
امت حزب الله بگوش باشند و بدانند که عده ای برای اثبات خود، از فدا کردن منافع عمومی و ارزش ها ابایی نداشته و ندارند و دغدغه حفظ صندلی مجلسشان از استقرار وحدت و تبعیت از ولایت امر بیشتر است و عادت کرده اند که تحت عنوان حمایت از رهبری فرامین ایشان را نادیده بگیرند و منویات خویش را به پیش برند.
حسین نعیم آبادی