نگران اسلام هستیم، احساس تکلیف میکنیم، مقام معظم رهبری ترویج موسیقی را حرام میداند، امت حزبالله جلوی این بیبندوباریها را خواهد گرفت و ....
اینها کلیدجملههایی است که با خواندن و شنیدن آن، دلواپسی در ذهن تداعی میشود.
صحبتهای رئیس ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر بوشهر در مناظرهای که با مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد، پیروز ارجمند و حجتالاسلام علی ریاحی، مشاور مذهبی وی و همچنین حمیده ماحوزی، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بوشهر پیرامون اتفاقاتی که در چندماه گذشته حول محور موسیقی و کنسرت پیش آمد، من را بر آن داشت تا درد دلی دوستانه داشته باشم که بدون شک درد دل بسیاری از مردم، فعالان و هنرمندان موسیقی نیز هست.
دغدغه دین و حکومت اسلامی و مردم و جامعه را داشتن، فی نفسه مورد تقدیر است اما انجام اعمال غیر قانونی، بهنام دین و اسلام و جامعه، مورد نکوهش است.
کسانی که خود را امت حزبالله و مردم و یا نماینده آنها میخوانند، از برگزاری یک کنسرت محلی جلوگیری میکنند و با تجمع در محل برگزاری، از ورود مردمی که از چند روز پیش با تهیه بلیت، از آن حمایت کردهاند، ممانعت میکنند و بهانه آنها هم این است که مقام معظم رهبری، ترویج موسیقی را حرام دانستهاند.
به قول افراد شناختهشده این گروه، این حرکات و تجمعها، خودجوش است و خود را از جریانهای راست و چپ جدا میکند و در جواب اینکه: شما که سنگ دین را به سینه میزنید، چه توجیه و مجوزی برای تجمع در برابر قانون دارید، میگویند که این حرکات نیازی به مجوز ندارد. ما نمیدانیم این تجمع خودجوش، قانونی بوده یا خیر، بروید از مسوولان بپرسید!
در محل تجمع و در آن فضای متشنج، نماز جماعت برگزار میکنند، چون وقت نماز است، هرچند که در صدمتری آن مکان، مسجد باشد. البته پیش از این هم در مقابل مجتمع فرهنگی که قرار بود کنسرت گیتارنوازی در آن برگزار شود، موجب لغو شدن اجرای آن شدند. آیا فکر نکردید که استفاده ابزاری از فریضه نماز، چه بازخوردی را در بین جوانان خواهد داشت یا شاید گمان کردید اگر رسانههای بیگانه این حرکت را پوشش دهند، باعث حفظ دین شدهاید؟
و اما چند سوال:
شما که دغدغه اسلام را دارید، مگر اسلام دین مهربانی و محبت نیست؟ مگر اسلام دین گفتوگو و برادری نیست؟ چرا پیش از برگزاری، با گروه وارد مذاکره و یا مناظره نشدید؟ شما که بعد از اجرای همین گروه به مناسبت روز پرستار و در سینما بهمن از آنها تشکر کردید! مراسمی که در آن، اعضای گروه در یک اقدام انساندوستانه کارتهای اهدای عضو را بهمنظور ترویج این امر خداپسندانه امضا کردند... . اگر فراموش کردهاید به یادتان میآورم که قبل از برگزاری اجرای آنها در سینما بهمن، یکی از سایتهای همعقیده شما خبری را منتشر کرد مبنی بر اینکه این گروه در بیست و هشتم صفر و اربعین در خارج از کشور اجرا داشته است و آنها را نکوهش کرده بود. بعدها مشخص شد که در آن ایام آنها در ایران بودهاند. اصلا بر فرض اینکه آنها در آن ایام در کشور دیگری کنسرت اجرا کرده باشند و کار آنها اشتباه بوده، پس چرا مانع از برگزاری اجرای آنها در روز پرستار نشدید؟ چرا بعد از اجرای آنها در روز پرستار در سینما بهمن بوشهر از آنها تشکر کردید و بعد از آن دوباره سر بر مخالفت گذاشته و مانع از اجرای آنها در کنسرت بعدی شدید؟ این همه اعمال ضد و نقیض برای چیست؟
گروهی که با پژوهشها و مطالعات خود در زمینه موسیقی محلی بوشهر، در سطح ملی و بینالمللی باعث اعتبار موسیقی بوشهر شده است و حتی اجراهای آنها در مدح پیامبر(ص) مورد توجه رسانهها قرار گرفته را قصاص قبل از جنایت کردید.
آیا وقتی با وجود مخالفتها، در آن فضای پر از تشنج و استرس، تنها یک سانس را اجرا کردند، چیزی خلاف شرع و نظام در آن دیدید؟
شما که میگویید با کنسرت و موسیقی مخالف نیستند و با موسیقی بدون محتوا مشکل دارید، آیا پیش از این تحقیق کرده بودید که برای گرفتن مجوز برای یک اثر موسیقیایی، 15 شاعر متعهد انقلابی و ارزشی، مسوول بررسی محتوای شعر آن اثر بوده و همگی مورد تائید رهبری نیز هستند؟
بر فرض اینکه اصلا شما امر به معروف و نهی از منکر کردهاید و گروه موسیقی نواحی بوشهر هم به کنار. آیا بر همین مبنا هم، بنابر مراحل امر به معروف و نهی از منکر، مگر نباید در خلوت با آنها صحبت شود؟ شما با وجود درخواست مدیر و سرپرست گروه که قبل از برگزاری کنسرت تقاضا کرده بود حضوری یا غیر حضوری با شما گفتوگو کند، وقعی نگذاشتید و وظیفه خود را با متوسلشدن به زور و درگیری فیزیکی و پاره کردن پیراهن و خونآلود کردن آنها، ادا کردید و نیروی انتظامی را وادار کردید که مداخله کند و فضای جامعه را متشنج کردید. با همه اینها سرپرست گروه برای جلوگیری از ناآرامی بیشتر، همان شب اعلام کرد که گروه، شما را بهخاطر ایجاد درگیری فیزیکی بخشیده است و از شکایت صرف نظر کرد اما شما بعد از آن شب با تجمع دوباره مقابل استانداری اعتراض کردید. چه کسی باید اعتراض میکرد؟ گروهی که با داشتن مجوزهای قانونی از شما کتک خورده بودند یا شما که با ایستادگی جلوی قانون، نیروی انتظامی را وادار به مداخله کردید؟
میگویید دغدغه مسکن و کار جوانان را دارید؟ آیا با برهم زدن کنسرت و مخالفت با موسیقی، مشکل مسکن و بیکاری جوانان حل میشود؟
برایم بسیار جالب است!! شما میگویید که باتوم نیروی انتظامی را میبوسید. فراموش نکنید که این باتومی بود که برای اجرای قانون به روی شما بلند شد؛ قانونی که بر طبق قوانین اسلامی و شرع و در حکومت اسلامی نوشته شده است.
به گفته خودتان در همین مناظره اخیر، دوستی دارید که موسیقی «رپ» میخواند و شما هم گوش میدهید و با آن مشکلی ندارید و تنها به او توصیه میکنید که محتوای امیدوارکننده داشته باشد. حتما میدانید که موسیقی «رپ»، موسیقی وارداتی غرب است و پر از علائم شیطانپرستی و... . سوال من از شما این است که آیا ارزش موسیقی محلی بوشهر، از موسیقی «رپ» که محصولی وارداتی است، کمتر است؟
شما با شخص خاصی مشکل ندارید و با موسیقی بیمحتوا و بیبند و بار مخالفید. این گفته خود شما است. در همین بوشهر خودمان، گروههای محلی زیادی هستند که گاهی اوقات حتی در کنسرتهایشان تمام کارهای پژوهشی و ملودیهای همان گروهی را اجرا میکنند که شما از برگزاری کنسرتشان جلوگیری و با آن مخالفت کردید. آن زمانها شما کجا هستید و چرا احساس خطر نمیکنید؟
در امر به معروف و نهی از منکر، آیا خودی یا غیر خودی داریم؟
شما که دغدغه دین دارید، چرا در برابر رباخوری تاریخی بوشهر، موضع نگرفتید؟ مگر در آن چالش بزرگ، نزدیک به دههزار نفر از برادران و خواهران هماستانی و دینی شما متضرر نشدند؟ آیا چون مسبب این کار از نزدیکان شما بوده، وظیفه انسانی و دینی از گروه شما ساقط گردید؟
آیا فکر نمیکنید این رفتارهای دوگانه، شائبه سیاسیبودن شما و میل به خودنمایی و معروفشدنتان را نشان میدهد؟
شما از یکطرف میگویید برای جلوگیری از ترویج موسیقی، احساس تکلیف کردید و اجرای کنسرتی را که از دستگاه قانونی نظام جمهوری اسلامی، مجوز گرفتهاند، لغو کردید و از طرف دیگر در اتهامی بیسابقه میگویید که سپاه و اطلاعات، پای مجوز را امضا نکرده بودند.
آیا نمیدانید که برای صدور مجوز، همه استعلامها از نهادهای مربوط گرفته شده بود؟ آیا این حرف شما توهین به این ارگانها تلقی نمیشود؟