به نظر می رسد تفکر جمعی، شور و مشورت و رجوع به افکار عمومی بزرگ ترین حلقه مفقوده شورای این شهر بوده است.
به گزارش تابناک ایلام،گویا سرنوشت مورموری آن گونه است که همواره با مشکلات دست و پنجه نرم کند.
شهری که سال گذشته بیش از هزار بار زمین لرزه را تجربه کرد و حالا پس از طی یک سال از معضلات و مسائل ناشی از این بحران، با مشکلاتی درگیر شده که نه ناشی از اراده طبیعت بلکه زائیده اختلافات کسانی است که روزی به امید آن که حلال مشکلات این شهر باشد از سوی مردم انتخاب شدند، شورایی که شوری اش بسیار بیشتر از حد تصور است
تفکر و عمل برای اداره اجتماع و حل مسائل و مشکلات جامعه با شور و مشورت، تاریخی به درازای شکل گیری زندگی جمعی بشر دارد، امری که حتی پیشوایان دینی علی رغم بهره مندی از علم لدنی آن را سرلوحه تصمیم گیری های خود قرار می دادند.
بر همین اساس از مهمترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران ایجاد شوراهای اسلامی به عنوان یکی از عناصر مدیریت شهری از طریق مشارکت محلی و بر پایه حرکت به سوی حکمرانی خوب است، به این معنی که از طریق شوراها گفتگوها در سطح محلی فراهم و مسائل و مشکلات پیش رو با دیدی انتقادی و به دور از غرض ورزی مطرح و راهکارهای حل آنها ارائه می شود.
اما در خصوص مورموری به نظر می رسد تفکر جمعی، شور و مشورت و رجوع به افکار عمومی بزرگ ترین حلقه مفقوده شورای این شهر بوده است. امری که خود را در انتخاب شهردار به عنوان مهمترین مساله کنونی این شهر نشان داده است.
در خصوص ریشه یابی علت این امر مولفه های متعدد و تاثیر گذاری به چشم می آید که می توان از قبیله گرایی، دوری گزینی مردم و اختلافات درون شورایی به عنوان محرک های اساسی سایر عوامل نام برد.
حقیقت امر آن است که مهمترین و بزرگترین چالش و مانع پیش روی حل مشکلات از کانال شورا، پدیده قبیله گرایی موجود در این شهر باشد.
علی رغم آن که این پدیده دارای پیامدهای مثبتی از جمله انسجام اجتماعی و همبستگی می باشد اما پررنگ بودن حضور این عامل در تصمیمات کلان شهری و ایجاد رقابت ناسالم میان طوایف شهر تاثیر بسیار منفی در روند توسعه مورموری داشته است.
در کنار این عامل، متاسفانه باید از نگاه منفی به نقش و جایگاه مردم هم از سوی شورا و هم از سوی خود مردم در امور کلان شهری اشاره کرد، به این معنا که اعضای منتخب در همه دورها و نیز مردم، حضور و تاثیر بخشی خود را فقط در بازده زمانی انتخابات می دانند در حالی که می توانند با نظارت، کنترل، همفکری وحضور فعالانه از بسیاری از موانع جلوگیری کنند.
در واقع می توان بزرگترین دستاورد این اختلافات سلیقه ای و تعصب ورزانه را پایمال شدن حقوق مردم دانست، امری که هانری لوفور در کتاب "حق بر شهر" آن را حق شهرنشینی می نامد و می گوید؛ شهرنشینی در معنای امروزین آن دیگر ساختن بزرگراهها، آسمان خراش ها، تونل ها، پارک ها و بناهای مختلف یا تمرکز بیشتر جمعیت در شهرها نیست، بلکه شهرنشینی در معنای امروز آن به معنای تحقق مجموعه ای از حقوق است.
بنابراین باید گفت که حل مشکلات و ایجاد توسعه شهری در خلاء شکل نمی گیرد بلکه نیازمند همکاری، همراهی و مشارکت عمومی می باشد عواملی که تاکنون از چشم شوراهای شهر مورموری دور مانده است و با ادامه این روند دورنمای توسعه شهر مورموری را باید در دور باطلی از رقابت های ناسالم تصور کرد.
بر این اساس شورای کنونی در فرصت باقی مانده باید از بین دو منفعت مردم یا منفعت قبیله ای یکی را انتخاب کند، امری ساده ای که اعضا متاسفانه نشان داده اند آزمایش سخت و تاریخی برای آنها محسوب می شود. لذا انتظار می رود که اعضای شورا به عنوان محصول خرد جمعی، خود را از این فضای تعصب آلود قبیله ای جدا و بر اساس مشی مدیریتی و علمی و منطقی، تصمیمات کلان شهری را اتخاذ نمایند.
حمید احمدی نژاد
شهری که سال گذشته بیش از هزار بار زمین لرزه را تجربه کرد و حالا پس از طی یک سال از معضلات و مسائل ناشی از این بحران، با مشکلاتی درگیر شده که نه ناشی از اراده طبیعت بلکه زائیده اختلافات کسانی است که روزی به امید آن که حلال مشکلات این شهر باشد از سوی مردم انتخاب شدند، شورایی که شوری اش بسیار بیشتر از حد تصور است
تفکر و عمل برای اداره اجتماع و حل مسائل و مشکلات جامعه با شور و مشورت، تاریخی به درازای شکل گیری زندگی جمعی بشر دارد، امری که حتی پیشوایان دینی علی رغم بهره مندی از علم لدنی آن را سرلوحه تصمیم گیری های خود قرار می دادند.
بر همین اساس از مهمترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران ایجاد شوراهای اسلامی به عنوان یکی از عناصر مدیریت شهری از طریق مشارکت محلی و بر پایه حرکت به سوی حکمرانی خوب است، به این معنی که از طریق شوراها گفتگوها در سطح محلی فراهم و مسائل و مشکلات پیش رو با دیدی انتقادی و به دور از غرض ورزی مطرح و راهکارهای حل آنها ارائه می شود.
اما در خصوص مورموری به نظر می رسد تفکر جمعی، شور و مشورت و رجوع به افکار عمومی بزرگ ترین حلقه مفقوده شورای این شهر بوده است. امری که خود را در انتخاب شهردار به عنوان مهمترین مساله کنونی این شهر نشان داده است.
در خصوص ریشه یابی علت این امر مولفه های متعدد و تاثیر گذاری به چشم می آید که می توان از قبیله گرایی، دوری گزینی مردم و اختلافات درون شورایی به عنوان محرک های اساسی سایر عوامل نام برد.
حقیقت امر آن است که مهمترین و بزرگترین چالش و مانع پیش روی حل مشکلات از کانال شورا، پدیده قبیله گرایی موجود در این شهر باشد.
علی رغم آن که این پدیده دارای پیامدهای مثبتی از جمله انسجام اجتماعی و همبستگی می باشد اما پررنگ بودن حضور این عامل در تصمیمات کلان شهری و ایجاد رقابت ناسالم میان طوایف شهر تاثیر بسیار منفی در روند توسعه مورموری داشته است.
در کنار این عامل، متاسفانه باید از نگاه منفی به نقش و جایگاه مردم هم از سوی شورا و هم از سوی خود مردم در امور کلان شهری اشاره کرد، به این معنا که اعضای منتخب در همه دورها و نیز مردم، حضور و تاثیر بخشی خود را فقط در بازده زمانی انتخابات می دانند در حالی که می توانند با نظارت، کنترل، همفکری وحضور فعالانه از بسیاری از موانع جلوگیری کنند.
در واقع می توان بزرگترین دستاورد این اختلافات سلیقه ای و تعصب ورزانه را پایمال شدن حقوق مردم دانست، امری که هانری لوفور در کتاب "حق بر شهر" آن را حق شهرنشینی می نامد و می گوید؛ شهرنشینی در معنای امروزین آن دیگر ساختن بزرگراهها، آسمان خراش ها، تونل ها، پارک ها و بناهای مختلف یا تمرکز بیشتر جمعیت در شهرها نیست، بلکه شهرنشینی در معنای امروز آن به معنای تحقق مجموعه ای از حقوق است.
بنابراین باید گفت که حل مشکلات و ایجاد توسعه شهری در خلاء شکل نمی گیرد بلکه نیازمند همکاری، همراهی و مشارکت عمومی می باشد عواملی که تاکنون از چشم شوراهای شهر مورموری دور مانده است و با ادامه این روند دورنمای توسعه شهر مورموری را باید در دور باطلی از رقابت های ناسالم تصور کرد.
بر این اساس شورای کنونی در فرصت باقی مانده باید از بین دو منفعت مردم یا منفعت قبیله ای یکی را انتخاب کند، امری ساده ای که اعضا متاسفانه نشان داده اند آزمایش سخت و تاریخی برای آنها محسوب می شود. لذا انتظار می رود که اعضای شورا به عنوان محصول خرد جمعی، خود را از این فضای تعصب آلود قبیله ای جدا و بر اساس مشی مدیریتی و علمی و منطقی، تصمیمات کلان شهری را اتخاذ نمایند.
حمید احمدی نژاد
