به گزارش تابناک هرمزگان علی ستاری در یادداشتی نوشت: این روزها عالم علم و عرفان زاهدی متقی، عارفی عالم و معلمی عامل را از دست داد که علم را زندگی کرده بود و آن را از دایره کتابت به جامعه عمل رسانده بود؛ علامه محمد حسین حکیمی شخصیتی بزرگ است که هیچ گاه تسلیم هوی و هوس های نفسانی و شهرت و هواپرستی نشد و تا آخر عمرش نیست زاهدانه زندگی کرد.
او علمی را که در مکتب مولایش امیرالمومنین علی علیه السلام فرا گرفته بود بی پروا فریاد زد و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.
علامه حکیمی شاید یکی از ناب ترین تفاسیر را از حکومت اسلامی داشت او عدل را جاری و ساری در حکومت اسلامی می دانست و قائل بر این بود که شهد شیرین عدالت باید کام مستضعفین را شیرین کند هر چند که این امر همراه با تلخ کامی اغنیا باشد.
او مهم ترین شاخصه حکومت اسلامی را برقراری عدل و قسط می دانست چرا که حکومت اسلامی حکومتی است که بر پایه الهیات و به دستور حق تعالی و برمبنای توحید شکل می گیرد و خداوند حکیم عادل ترین وجود است بنابراین حکومتی هم که به نام او تشکیل، ساخته و پرداخته می شود بایستی این شاخصه که از صفات اصلی خداوند متعال و جزو اصول دین و مذهب شیعیان هست را داشته باشد.
در واقع طبق اندیشه های علامه حکیمی اگر در جامعه ای عدل جاری و ساری شود ناخودآگاه فقر که حضورش در جامعه منجر به کفر می شود رخت بر می بندد؛ گاها در نگاه عوام به مسئله عدل شاهد این هستیم که آن را با مساوات اشتباه می گیرند و به عنوان مثال در تقسیم یک امتیاز از این تعبیر استفاده می کنند که هر چه قدر به بقیه داده می شود باید به ما هم داده شود در حالی که این تعریف منحصر به مواسات است و عدل به تقسیم همان امتیاز بسته به نیازهای افراد است ممکن در تقسیم یک غذا یک انسان با یک بشقاب سیر شود و رفع نیاز برای او انجام شود اما انسانی دیگر رفع نیازش با دو بشقاب غذا باشد و عدل در این جا اینطور می شود که هر دو به اندازه رفع نیاز از این سفره برداشت کنند در غیر اینصورت شاهد این خواهیم بود که در یک سو سیری وجود دارد و در سویی دیگر گرسنه ای ؛ و این مسئله به هیچ وجه با جامعه اسلامی و حکومت اسلامی سازگاری ندارد.
حکومت اسلامی به همان میزان که خود را مسئول در آبادکردن آخرت مردم می داند در آباد کردن دنیا و در وهله اول رفع نیاز از آن ها به قسط عدل باید فعالیت داشته باشد.
علامه حکیمی طبق آیات قرآن و روایات باور دارد که بخشی از حقوق فقرا و مستضعفین در ثروت اغنیا قرار گرفته است و در کنار اینکه حکومت اسلامی باید به وظایفش در مبارزه با فقر و بیکاری عمل کند اغنیای جامعه نیز بایستی حقی که در ثروت آن ها برای فقرا قرار داده شده است را پرداخت کنند و در این صورت شاهد جامعه ای عاری از فقر خواهیم بود که همان جامعه ایمانی و اسلامی است در غیر اینصورت مادامی که در گوشه ای خیلی سیرها و در گوشه ای دیگر خیلی گرسنه ها وجود داشته باشند طبق بیان شهید بهشتی آن جامعه را نمی توان اسلامی نام نهاد بنابراین علامه حکیمی توحید و اصول دین و برقراری نظام دینی را بدون عدل اسلامی نمی داند چرا که افرادی که با نام دین حکومت تشکیل می دهند اگر نتوانند عدل و قسط را در جامعه پیاده کنند شاهد رواج فساد، رانت، فحشا، دزدی و هزاران آفت دیگر خواهیم بود که همه با دین و اخلاق در تضاد هستند و حکومت دینی مولا امیرالمومنین(ع) حکومتی بود که طبق بیان مبارک مولی الموحدین امیرالمومنین بعد از 5 سال حکومت در آن جامعه نه گرسنه ای وجود داشت و نه بیکاری!
انتهای پیام/