به گزارش تابناک مازندران، دکتر مصطفی بازوند فرمانده سپاه بابلسر به مناسبت روز معلم پیامی صادر کرد که در ادامه میخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
خطاب به معلمان سرزمین من خصوصا معلمان عزیز بابلسری
<أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ>
سوره ابراهیم آیه 24
#سنتی یا #صنعتی
با احترام و تقدیم سلام خدمت همه معلمان عزیز و تبریک روزمعلم خدمت شما عزیزان
کلام خود را با یک سوال آغاز میکنم، اینکه آیا معلمان و اهالی تربیت و تعلیم میتوانند برده تحویل جامعه بدهند؟ آری برده: انسانی که ناچار است بدون انگیزههای درونی و فقط برای زنده ماندن کار بدنی مشخص انجام دهد و تمام عمر صبح و شب آن را تکرار کند.
اساسا بردگی در تضاد با اختیار است و برده هیچ اختیاری از خود ندارد و هر چه ارباب تصمیم بگیرد همان است. باید بگوییم که امروزه جامعه ما پرشده است از بردههای آزاد و غرب و تمدن زوال یافتهاش این اصطلاح برده آزاد را با حذف برده به آحاد بشر به نام آزادی حقنه میکند.
شاخص انسانیت دو چیز است: تکامل روحی و اراده آزاد. و انسانی که ناچار باشد بدون انگیزههای الهی و صرفا برای تامین معاش کار کند، بنده معاش است و بندگی معاش با اراده آزاد منافات دارد.
دنیاگرایی بشر امروز به سردمداری غرب و آمریکا کار جهان را به سمتی سوق داده است که اقتصاد بر سایر وجوه حیات انسان غلبه یافته است. لفظ توسعه هم سرپوشی بر این کار است و تقسیم جوامع به توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی یا جهان سومی در همین چارچوب است و این شیاطین سرخ به خاطر سود اقتصادی و منافع خودشان همه چیز را در مصرف و مدگرایی و کور کردن قوه عاقله و تفکر بشری ببینند. اینها با تبلیغات رنگارنگ و پر زرق و برق سعی دارند انسان را با ابزار حرص و مد از فکر کردن باز دارند و فرد مجبور به قرار گرفتن در جریان دیوانهوار توسعه و مدگرایی شود.
اینجاست که فرد قوه عاقلهاش را از دست میدهد و احساسات و شهوت او را مجبور به پیروی از این مسیر میکنند و این همان فعل برده است. برده آزادی که فکر میکند آزاد است اما اسیر و دربند تبلیغ کارتلهای بزرگ اقتصادی است و او تصمیم میگیرد که فرد چه چیزی بپوشد و چه چیزی بخورد.
آموزش و پرورش صنعتی یعنی پیروی از این مدل، یعنی تربیت صنعتی نسل آینده جامعه متناسب با این مدل، یعنی تربیت یک برده آزاد که تنها هدف او از دانشآموزی، رسیدن به شغل و انتفاع اقتصادی است نه اراده مستقل و آزاد.
تربیت سنتی به منظور تحریک فکر است نه تحریک شهوت و حرص. و تربیت دینی به معنای زمینهسازی به فعلیت رسیدن همه استعدادهای انسان است، آن هم به صورت هماهنگ.
تربیت دینی یعنی فردی که کنار تخصص، اخلاق هم دارد و قوه عاقله و مفکره دارد و اسیر و برده جریانهای اقتصادی و سرمایهداری دنیا نیست و هدف در تربیت دینی رسیدن به کمال انسانی است.
بنابراین نظام آموزشی موجود هیچ نقشه کلانی ندارد و به صورت عرضی مطالبی را به فرد میآموزد و دانشآموز نمیتواند بین مواد درسی پراکنده رابطه طولی ایجاد کند و جایگاه این ها در نقشه ذهنی و در عالم هستی و نظام فکری خودش را نمیبیند.
آخرین کلام، از شما معلمان عزیز سرزمینم خواهشمندم که آرمانهای کودکان مظلوم و الگوهای زندگیشان را برای تربیت، شخصیت هایی همچون سلیمانیها و چمرانها و کاوهها و ... قرار دهید که مظهر عزت نفس و اقتدار و استقلال هستند، نه شخصیتهای کازانوایی و ژیگولو، جیمز باند، برد پیت و در جامعه طاغوتزده قدیم که الگوی مردم ستار، گوگوش و فردین که مظهر کامجویی و اپیکوریسم هستند.
بیاییم برای متفکر کردن جامعه و آزاد بودن ارادهها تلاش کنیم.
با تقدیم احترام و با امید فردایی بهتر و تبریک مجدد این روز عزیز خدمت شما
مصطفی بازوند
فرمانده سپاه شهرستان بابلسر