به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ " این روزنامه فقط نگاهبان حقوق ایرانیان و منور افکار اسلامیان است" این شعار مطلع نشریه ای به نام جنگل بود که اولین شماره آن ۲۰ خرداد سال ۱۲۹۶ هجری شمسی مصادف با شعبان المعظم سال ۱۳۳۵ هجری قمری در محله ای به نام کسما در صومعه سرا چاپ شد و ارگان نهضت سرفراز جنگل به رهبری میرزا کوچک خان جنگلی گردید.
این نشریه که با چاپ سنگی در کسما منتشر می شد هرچند بیشتر از ۳۵ شماره امکان نشر پیدا نکرد اما صدای آزادیخواهی و استقلال ملت ایران را به نمایندگی از نهضتی مقاوم به نام جنگل به گوش مردمی که از هیچ ابزار رسانه‌ای برخوردار نبوده و در معرض انواع القائات و شبهات تفرقه افکنانه داخلی و خارجی قرار داشتند رساند و حتی در انتخاب نام نشریه نیز اصالت مکان آن حفظ شد و نام جنگل به خود گرفت تا به اشاعه مرام و اعتقاد نهضت جنگل بپردازد.
جنگلی در معرفی خود که نمادی از یک ایرانی با غیرت و مستقل و طرفدار اسلام و ایران بود این گونه خود را در نشریه جنگل معرفی کرد: جنگل ها می گویند ایران مال ایرانی است. دست اغیار باید از استیلای به این مملکت به کلی قطع شود. جنگلی ها می گویند، ایرانیان باید در خانه خود بدون تجاوز و اذیت همسایگان به راحت مشغول اصلاحات باشند.
انتشار نشریه آن هم با حمایت رهبر نهضت جنگل به عنوان صدای استقلال خواهی و آزادی خواهی و طرفدار اسلامیت و جمهوریت ایران در شرایطی که انجام چنین کاری به راحتی میسر نبود، اوج قدرت فرهنگی گیلان را نیز نشان می دهد که امروز به عنوان یک استان فرهنگی و رسانه‌ای در سطح کشور شناخته می شود.
نشریه جنگل در شرایطی در بحبوحه فعالیت های نهضت آغاز به چاپ کرد که ۱۰ سال از انتشار اولین روزنامه در گیلان به نام خیرالکلام می‌گذشت. از آن زمان تاکنون مطبوعات در گیلان نقش زیادی در شکل‌گیری و تنویر افکار عمومی داشتند و مروج فرهنگ آداب، رسوم، سنن،اعتقادات و انعکاس ظرفیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی گیلان شدند. اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشت و در سیر دوران گذار و تحول مطبوعات در گیلان در طول ۱۱۲ سال گذشته از تاریخ رسانه های مکتوب در استان اتفاق افتاده این است که حال مطبوعات استان مساعد نیست و نیاز به حمایت دارد. بیش از ۱۱۲ سال از انتشار نخستین روزنامه، ۹۳ سال از انتشار نخستین نشریه سیاسی با گرایش چپ و ۹۲ سال از انتشار اولین ماهنامه در گیلان می‌گذرد و امروز با افتخار اعلام می شود و اعلام می‌کنیم که استان فرهنگی گیلان از نظر نشریات چاپی رتبه هفتم کشور را در اختیار دارد اما به راستی برای مطبوعات استان گیلان چه کرده‌ایم.
این سوالی است که باید از متولیان امر پرسیده شود که برای وامدار نبودن مطبوعات و پرداختن آن ها به رسالت ذاتی خود که همانا رساندن انعکاس صدای مردم به به گوش مسئولان و افزایش ظرفیت سنجی های موجود است، چه اقدام مثمر ثمری انجام شده است. متاسفانه مشکلات اقتصادی فعلی مطبوعات موجب شده تا در بسیاری موارد با جنبه هایی از قبیل عدم توجه به مقوله مخاطب شناسی، افزایش جنبه خبری رسانه بر تحلیلی بودن آن و عدم جذابیت های فنی آنها مواجه باشیم. نشریه جنگل در شرایطی پا به عرصه وجود گذاشت که صاحبان زر، زور و تزویر آزادی و استقلال ملت را به بند کشیده و خائنان به میهن بر مسند قدرت تکیه زده بودند. در این شرایط نهضت جنگل به رغم مبارزه نظامی و سیاسی، مبارزه در حوزه رسانه ای را نیز واجب دانست و نگذاشت مردمی که به هیچ منبع خبری متصل نبوده و توسط اجنبی و مزدوران داخلی با شبهات و القائات مختلفی در مذمت جنگلی ها و آزادیخواهان مواجه بودند بی اطلاع از مرام و منش نهضت جنگل باقی بمانند . و امروز رسانه ها وامدار مرامی هستند که میرزای جنگل در نشریه ای به نام سرمایه سرسبزی و طراوت شمالی‌ترین استان کشور پایه‌گذاری کرد: دفاع از حق و حقیقت