به یکباره وزنش کاهش یافت و با مراجعه به دو متخصص ریه، یکی از آنان بدون انجام آزمایش گفت سرطان دارد! برای اطمینان بیشتر به متخصص دیگری که استادیار دانشگاه هم است، مراجعه کرد، او برایش آزمایش نوشت پس از رویت جواب آزمایش گفت که عفونت دارد!
این روزها خبرهایی درباره مرگ‌های مشکوک و سهل‌انگاری در طبابت که منجر به فوت بیماران می‌شود از یک سو و از سوی دیگر تنبیه دانش‌آموزان نُقل مطبوعات شده که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها داشته است. سوال این است که به چه دلیل کیفیت کار پزشکان و جراحان حاذق و دلسوز که برخی‌ها به عنوان معتمد در بیمارستان‌های دولتی، بیماران را مداوا می‌کنند، پایین آمده است؟
ماجراهایی که اخیراً در شهرهای گرگان، یزد و زنجان اتفاق افتاده و چه بسا در سایر شهرها و بیمارستان‌های کشور هم ممکن است به وجود بیاید قطعاً ناگوار است و باید برای اطمینان بیشتر، تیم‌های بررسی‌کننده شرایط، شرایط اوضاع اماکن درمانی و وضع درمانی مراکز مختلف را مورد توجه و رسیدگی بیشتر قرار دهند و خدای نکرده روابط دوستانه و رفاقت‌ها مانع از رسیدگی به حوادث پیش آمده نشود و سرپوش بر روی سهل‌انگاری‌ها نباشد.
جای دوری نروید، پدرم قبل از سال نو، در یکی از بیمارستان‌های گرگان بستری شد گرچه کهولت سن داشت، اما به دلیل کم‌لطفی بخش مردان به دلیل نقص در تخت و تشک مواج و سهل‌انگاری مسئول مربوطه باعث شد که بیمارمان را ترخیص کنیم، موضوع را که پیگیری کردم( از بیمارستان تماس هم گرفتند و قول دادند رسیدگی کنند) اما پاسخ درستی عایدم نشد. بعد از این که پدرم از بیمارستان مرخص شد چند روز بعد فوت کرد. نامهربانی برخی کارکنان بیمارستان‌ها باعث می‌شود، همراهان بیمار، خودشان در منزل مراقبت‌های لازم را انجام دهند. روزهای گذشته یکی از دوستانم «ناصر عرب یارمحمدی» که ورزشکار هم است، به یکباره وزنش کاهش یافت و با مراجعه به دو متخصص ریه، یکی از آنان بدون انجام آزمایش گفت سرطان دارد! برای اطمینان بیشتر به متخصص دیگری که استادیار دانشگاه هم است، مراجعه کرد، او برایش آزمایش نوشت پس از رویت جواب آزمایش گفت که عفونت دارد.
داروهای گرانقیمت تجویز شد، اما دوستم بهتر که نشد هیچ، بدتر هم شد این بار به وی توصیه کردم نزد دکتر عبدالحمید حسین نیا، جراح و متخصص گوش و حلق و بینی برود و توسط ایشان هم معاینه شود. او بلافاصله پس از معاینه آزمایش تیروئید نوشت و اظهار داشت: تعجبم از این است که چرا هیچ‌یک از پزشکان آزمایش تیروئید ننوشته‌اند، بعد از آزمایش‌های لازم مشخص شد به پرکاری تیروئید مبتلا است. حالا چه کسی به این‌گونه سهل‌انگاری‌ها رسیدگی می‌کند آیا متخصصان متعهد و واقعی مورد تشویق قرار می‌گیرند؟ امیدوارم مسائل درمانی و وضع بیمارستان‌های کشور به حدی از استانداردهای بین‌المللی برسد که هیچ بیماری به علت سهل‌انگاری‌ها متحمل ضرر و زیان و خسران نشود.
منبع:علی اکبر فرقانی