اسم گل نیلوفرو برای اولین بار در سال ۱۸۸۰ همسر یکی از پارکبان ها روی این حوضچه گذاشت که با گذر زمان نهادینه شد. آب این حوضچه انقدر زلال و شیشه ایه که به وضوح میشه رنگ های درونش رو تفکیک کرد. دلیل وجود این رنگ ها هم به خاطر وجود باکتری هایی هست که داخل این حوضچه زندگی می کنن. یه اتفاق خیلی جالب اینه که با تغییر دما و تعداد و نوع باکتری هایی که توش زندگی می‌کنن، رنگای این حوضچه تغییر می کنه، به خاطر همین ممکنه تو طول سال این حوضچه بارها تغییر رنگ بده.
این حوضچه زیبا در بعضی از مواقع به خاطر زمین لرزه های کوچیک و فعل و انفعالات زمین شناختی فوران می کنه.
بعضی از گردشگرا تو این حوضچه سکه یا چیزای دیگه می نداختن که باعث قطع شدن آب گرم این پدیده زیبا می شد. ولی بعدها محیط بان ها، سطح حفاظت از دریاچه رو بالا بردن و سکه هارو بیرون کشیدن تا از نابودی این پدیده چشم نواز جلوگیری بشه. دور حوضچه هم تابلوهای هشدار نصب کردن و از مردم خواستن که با کمک همدیگه از این گل نیلوفر زیبا مراقبت کنن تا پژمرده نشه.
