بهگزارش تابناک مرکزی، علیرضا امیری افزود: صنعت صابونسازی در جهان بیش از دو هزار سال قدمت دارد و در ایران نیز از هزارههای پیشین تولید صابون دارای سابقه است.
رییس اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی آشتیان افزود: براساس برخی منابع محلی تاریخ صابونسازی آشتیان به پیش از دوره صفویه باز میگردد، اما طبق شواهد صابونسازی آشتیان در دوره قاجار به شهرت دست یافت و دلیل این شهرت را میتوان در سفیدی و کف فراوان، پاکیزگی، بدون بوی ناخوشایند بودن این محصول و استفاده از مواد طبیعی محلی در تولید آن برشمرد.
او یادآورشد: در صابون سنتی آشتیان از پی (چربی)گوسفند، قلیا، آب، آهک و نمک به عنوان کاتالیزور استفاده میشود.
امیری گفت: در اوایل دوره قاجار بیش از ۶۰۰ کارگاه صابونپزی در این شهر فعال بوده، بدین معنی که هر خانواده با پی گوسفند حاصل از کشتار حیوان خانگی خود و جمعآوری از اطرافیان، صابون مورد نیاز خود را تامین میکردند.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۱۰ قمری که ناصرالدین شاه در آشتیان برای چند روزی اردو زد و با توجه به سابقه خوبی که از مرغوبیت این کالا به دست آورد در هنگام بازگشت فاطمه سلطان احمدی زوجه حاج غلامحسین فخار را که در تولید صابون زبده بود را همراه خود به تهران برد و در محله یوسفآباد در قلعهای که به این کار اختصاص داده بود مستقر کرد تا نحوه تولید صابون آشتیان را به افراد مخصوص یاد دهد.
او افزود: از آن زمان تاکنون تولید صابون در آشتیان همواره رونق داشته است به طوری که از اواخر اردیبهشتماه کار تولید آغاز و تا اواخر مهرماه ادامه دارد.
امیری درباره دلیل تولید صابون در بازه زمانی مذکور گفت: صابون آشتیان باید در زیر تابش مستقیم نور خورشید خشک شود و در دیگر ایام به دلیل بارش و برودت هوا این امر به خوبی صورت نمیپذیرد به همین دلیل تولید از اواخر اردیبهشت ماه آغاز و تا مهرماه ادامه می یابد.
رییس اداره میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی آشتیان با اشاره به اینکه در حال حاضر دو کارگاه صابونپزی در شهر آشتیان مشغول فعالیت است، افزود: در سال ۱۳۹۷ صابونپزی آشتیان در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است و در ایام پیک سفر، یکی از سوغات که در بین گردشگران و مسافران طرفداران بسیاری دارد، صابون آشتیان است.