تابناکفارس به نقل از مارگون: شهرستان چهار فصل سپیدان که به عنوان یکی از قطب های گردشگری وکشاورزی وصنعتی محسوب می شود جوانان جویای کاری زیادی در این شهرستان به دنبال کار مورد نظر خود هستند وعلیرغم داشتن پتانسیل های بالا در تمامی زمینه ها برای امرار معاش خود به شغلهای کاذب روی اورده ویا به شهرهای دیگر مهاجرت می کنند.
امروزه کمتر خانوادهای را میتوان یافت که نگرانیهایی در خصوص بیکاری فرزندانشان که حالا بیشترشان جوانانی تحصیلکرده نیز هستند، نداشته باشد
شهرستان سپیدان در شمال غربی استان فارس با جمعیت بیش از 120هزار نفر واقع شده است که نسبت آماربیکاری به جمعیت ان با توجه به آمار های غیررسمی نرخ بالایی را نشان می دهد.متأسفانه مسئولان شهرستان آمار دقیقی ازدرصد بیکاری درشهرستان را ارائه نمی دهند و شاید دلیل آن این است که می دانند آمار بیکاری در این شهرستان کاهش که نمی یابد بلکه سال به سال در حال افزایش است.
جوانان شهرستان سپیدان از استعداد و توانمندی های زیادی بهره مند هستند اما متأسفانه به دلیل نبود شرایط لازم برای استفاده و بکارگیری استعدادهایشان سرخورده شده و انگیزه ادامه تحصیل را از دست دادهاند.
شاید یکی از مهمترین عوامل که در مورد اشتغال جوانان این شهرستان وجود دارد، ضعف عملکرد مدیران دستگاه های اجرایی و بی برنامگی است
نیروی جوان شهرستان سپیدان، نخبگان و فارغالتحصیلان معتبرترین دانشگاههای کشور هستند که با امیدهای بسیار پا به عرصه علم و دانش گذاشتهاند، همگی آنها با آرزوی اینکه در شهر و دیار خود خدمت کنند از درس و دانشگاه فارغ میشوند و با وجود انگیزه برای خدمت به شهر و دیار خود، گویی عرصه برای کار کردن آنها تنگ است.
در گفتوگو با جوانان تحصیلکرده سپیدانی میتوان دریافت که بیکاری بزرگترین مشکل آنهاست به گونهای که انگیزه ادامه به هیچ کاری حتی تحصیل در دیار خود را ندارند و این عامل نیز منجر به مهاجرت بیرویه آنها به شهرهای اطراف شده است.
شاید یکی از مهمترین عوامل که در مورد اشتغال جوانان این شهرستان وجود دارد، ضعف عملکرد مدیران دستگاه های اجرایی و بی برنامگی است که زمینه مهاجرت جوانان شایسته سپیدانی رابه شهرهای اطراف فراهم نموده است.
کابوس پیدا کردن شغل، به مهمترین و وحشتناکترین دغدغه برای جوانان تحصیلکرده سپیدانی تبدیل شده و نگرانی از این مساله، تمام سالهای تحصیل دانشجویان را تحت تاثیر خویش قرار داده است.
علاوهبر این، همهروزه دهها و صدها جوان بیکار و بیسواد، از فرط بیکاری و فقر، به اعتیاد و سایر ناهنجاریهای اجتماعی رو آورده و بدین ترتیب بزرگترین سرمایههای اجتماعی کشور، ضایع میگردد.
امروزه کمتر خانوادهای را میتوان یافت که نگرانیهایی در خصوص بیکاری فرزندانشان که حالا بیشترشان جوانانی تحصیلکرده نیز هستند، نداشته باشد. این در حالی است که هر روزه دولتمردان از وجود ظرفیتهای زیادی برای تامین و ایجاد اشتغال و رفع موانع بیکاری در کشور در آیندهای نزدیک، سخن میگویند.
درست است که بیکاری مشکل بزرگ اکثر کشورهاست اما این مشکل در ایران به حالت وخیم درآمده. بطوریکه یکی اهداف تمامی دولتها در ایران حل این معضل بزرگ بوده که در کنار تورم دو علت اصلی فقر، فساد و بیعدالتی را تشکیل داده و بر مشکلات پیش روی جوان ایرانی و دغدغههای خانوادهاش پیش از پیش افزوده است.