تابناک گزارش می‌دهد| جوجه‌هایی که تخم نکردند؛ میلیارد‌ها ارز در جیب خروس‌ها
به گزارش خبرنگار تابناک از استان تهران ،ماجرا از آن‌جا شروع شد که برخی شرکت‌های واردکننده با دریافت ارز ترجیحی اقدام به واردات جوجه‌مرغ مادر از کشور‌های اروپایی و آسیایی کردند. اما طبق اعلام رسمی دبیر انجمن مرغ مادر ایران، پس از گذشت چند ماه از رشد این جوجه‌ها، مشخص شد که نیمی از آنها به‌جای مرغ مادر، خروس از آب درآمده‌اند.
این اتفاق دو مشکل اساسی را برجسته می‌کند: عدم دقت در انتخاب ژنتیکی و بررسی‌های اولیه پیش از واردات، سوءاستفاده از ارز ترجیحی در بستری از نبود شفافیت
ارز برای دارو، خرج خوراک خروس شد!
در شرایطی که کشور با کمبود شدید دارو‌های خاص مانند دارو‌های بیماران‌ام‌اس، تالاسمی، هموفیلی و سرطانی روبه‌روست، ده‌ها میلیون دلار ارز ترجیحی صرف واردات جوجه‌هایی شد که نه تنها نقشی در تولید نداشتند، بلکه به دلیل جنسیت نادرست، عملاً به مصرف‌کننده منابع تبدیل شدند.
یک کارشناس بهداشت و درمان که نخواست نامش فاش شود، به خبرنگار تابناک گفت: ماه‌هاست برای تأمین داروهایی، چون فاکتور ۸ یا دارو‌های پیوند عضو با مشکل تخصیص ارز مواجه‌ایم. وقتی متوجه شدیم ارز دولتی صرف خرید مرغ مادر شده که مادر نیست، متعجب نشدیم؛ این فقط نوک کوه یخ است.
زنجیره تخم‌گذاری به هم ریخت
به گفته کارشناسان صنعت طیور، این خروس‌ها نه تنها تخم نمی‌گذارند بلکه در گله‌های مادر ایجاد ناهماهنگی رفتاری می‌کنند؛ هر گله باید ترکیب متعادل ماده و نر داشته باشد. افزایش خروس‌ها موجب درگیری، کاهش تخم‌گذاری، مصرف بی‌رویه خوراک و حتی افزایش مرگ‌ومیر می‌شود. این یعنی خسارت دوم و سوم بعد از واردات اشتباه.
جریان واردات؛ انحصاری و بی‌پاسخگو
بررسی‌های تابناک نشان می‌دهد که تنها چند شرکت خاص اجازه واردات این نوع طیور را دارند و این موضوع شائبه انحصار و رانت را تقویت می‌کند.
یک فعال اقتصادی حوزه کشاورزی می‌گوید: در حالی که تولید داخلی مرغ مادر با مشکلات جدی در نهاده و سرمایه در گردش مواجه است، برخی شرکت‌ها با استفاده از رانت اطلاعاتی و رابطه‌های خاص، مجوز واردات گرفتند و از ارز دولتی بهره‌مند شدند. نتیجه این شده که امروز باید غذای خروس‌هایی را تأمین کنیم که قرار بود مادر باشند!
دولت همه‌کاره صنعت مرغداری؛ از تولید تا توزیع
این بحران یک بُعد دیگر هم دارد؛ دولت در صنعت مرغداری نقش چندگانه‌ای دارد: تولیدکننده، واردکننده، توزیع‌کننده نهاده، و حتی سیاست‌گذار قیمت. همین تمرکز شدید قدرت، عملاً امکان نظارت مؤثر را از نهاد‌های مستقل گرفته است.
وقتی دولت در همه سطوح زنجیره تصمیم‌گیر است، هیچ‌کس مسئولیت اشتباهات را نمی‌پذیرد. واردات خروس به‌جای مرغ مادر، محصول یک سیستم معیوب تصمیم‌گیری است که نه به بازار گوش می‌دهد و نه به نخبگان علمی.
پاسخگویی یا فرار از پاسخگویی؟
در هفته‌های اخیر، پیگیری خبرنگاران برای دریافت توضیح از وزارت جهاد کشاورزی و بانک مرکزی (به عنوان تأمین‌کننده ارز) بی‌نتیجه مانده است. از طرف دیگر، مجلس شورای اسلامی نیز هنوز گزارشی از تحقیق و تفحص درباره تخصیص ارز در حوزه واردات طیور منتشر نکرده است.
واردات خروس به‌جای مرغ مادر، تنها یک نماد از سیاست‌های غلط، فساد پنهان و نبود نظارت در تخصیص منابع است. در کشوری که بیماران خاص در تأمین دارو مشکل دارند، خرج کردن منابع ارزی محدود برای جوجه‌هایی که نه تولید می‌کنند، نه تخم می‌گذارند، و نه هیچ ارزش افزوده‌ای دارند، یک خیانت به منافع ملی است.
این پرونده نیازمند بررسی فوری مجلس، ورود سازمان بازرسی کل کشور و پیگیری رسانه‌های مستقل است؛ چرا که آن‌چه تخم نمی‌گذارد، فقط جوجه نیست، بلکه اعتماد عمومی به حاکمیت نیز هست.
انتهای پیام/