آیت الله سیدمحمود علایی طالقانی از رهبران انقلاب سال ١٣٥٧ ایران و رئیس شورای انقلاب بود؛ یک روحانی شیعه که شاگردان و طرفدارانش او را خیلی دوست داشته و همراهان سیاسی اش به او «ابوذر زمان» می گفتند. طالقانی از فعالان نهضت ملی شدن نفت و نهضت مقاومت ملی، از بنیان گذاران جبهه ملی دوم و نهضت آزادی ایران ، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و نخستین امام جمعه تهران پس از انقلاب بود و بیش از هرچیز آیت الله طالقانی یک روحانی مردمی بود، از تبار انسان هایی که همواره جایشان در ایران خالی است.