کد خبر: ۸۶۸۰۲۳
تاریخ انتشار: ۰۸ تير ۱۳۹۹ - ۰۰:۴۷ 28 June 2020

 

 

تابناک/تا امروز برنامه‌ها و مسابقه‌های تلویزیونی بسیاری درباره ایران ساخته و پخش شده‌است. اما «ایرانیش» قرار است یک مسابقه کاملا ایرانی و خاطره‌انگیز از بازی‌های دوران کودکی ما و بدون الگوبرداری از هر نمونه خارجی باشد.

title

از این‌رو شبکه دو از نیمه دوم تابستان این مسابقه خانوادگی را به تهیه‌کنندگی احسان ارغوانی و با اجرای پوریا پورسرخ در 65 قسمت روی آنتن خواهد برد. مسابقه‌ای که قرار است برای همه اعضای خانواده باشد و هفته‌ای دو شب ساعت 23 از شبکه دو پخش شود.

از این‌رو در افتتاحیه ایرانیش به پشت صحنه آن رفته و گزارشی تهیه کرده‌ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

یک قرار کاملا ایرانی

سوله‌ای در خیابان شهید صیاد شیرازی واقع در احمدآباد مستوفی که قرار است در این لوکیشن خانواده‌های ایرانی در یک رقابت صمیمانه خاطرات بازی‌های دهه 60 و روزهای جنگ را برای نسل جدید بازسازی کنند. در این سوله که به گفته تهیه‌کننده یکی از بزرگ‌ترین دکورهای مسابقه تلویزیونی است، در انتهای سالن یک ال‌ای‌دی نصب‌شده و در اطراف دکور مسابقه نیز پله‌هایی برای حضور تماشاچیان قرار دارد که به‌صورت متحرک است.

هنوز نور سالن به‌طور کامل آماده‌نشده و بخش‌هایی از دکور هنوز تاریک است. دو رگال لباس‌های مردانه و زنانه محلی نیز با رنگ‌های شاد و زیبا کنار کلاه‌های مربوط به هر اقلیم از ایران اطراف دکور دیده می‌شود. صدابردار نیز به همراه همکارانش در گوشه‌ای از سالن در حال تست صدا هستند. اینجا همه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در حال فعالیتند تا به‌موقع ضبط برنامه را آغاز کنند.

در حال گشت‌زدن در اطراف دکور هستیم که محمدرضا جعفری‌جلوه مدیر شبکه دو، حمیدرضا دیبایی قائم‌مقام این شبکه همراه حبیب میدانچی سرپرست جدید واحد طرح و برنامه و مدیر گروه اجتماعی شبکه و محمود اسلامی مدیرکل امور مالی معاونت سیما وارد سوله شده و در جریان روند تولید این مسابقه قرار می‌گیرند.

قابلیت صدور ایرانیش

ارغوانی با اشاره به حمایت‌های مدیر شبکه از ایرانیش عنوان می‌کند: ما کار سختی در این مسابقه پیش‌رو داشتیم. چون دسترسی به یک‌سری منابع نداشتیم. با این حال فکر می‌کنم توانستیم در حد و بضاعت خودمان اطلاعاتی را درباره بازی‌های ایرانی، ضرب‌المثل‌ها و جاذبه‌های گردشگری و لباس و غذای ایرانی در این مسابقه داشته‌باشیم. این برنامه کاملا ایرانی است و هیچ المانی در دکور و گرافیک برنامه از هیچ برنامه خارجی تاثیری نگرفته. به جرات می‌توانم بگویم مشابه این مسابقه در هیچ شبکه خارجی نیست و صفر تا صد آن ایده دوستان بوده.

بعد از آن آزادی نیز در تکمیل گفته‌های تهیه‌کننده عنوان می‌کند: از همان ابتدا که ایده این مسابقه مطرح شد به‌دنبال این بودیم تا از سرگرمی‌هایی که از دوران کودکی در کوچه‌پس‌کوچه‌های این سرزمین خاطره داریم در طراحی مسابقه استفاده کنیم. تلاش کردیم به کمک دوستان میراث‌فرهنگی و مدیران شبکه به این جمع‌بندی در اتاق فکر برسیم و در فصل اول ایرانیش میزبان 64 خانواده باشیم که در یک رقابت تلویزیونی لحظات جذاب و خاطره‌انگیزی را برای مخاطبان ایجاد کنند.

وی ادامه می‌دهد: بازی‌هایی از قبیل یه‌قل‌دوقل، گردو شکستم، خروس‌جنگی و ادابازی در این مسابقه وجود دارد به عقیده من می‌تواند ایرانیش قابلیت صدور هم داشته‌باشد. ما چند استان را به نمایندگی از مناطق مختلف ایران انتخاب کردیم که از بازی‌های آنها در مسابقه بهره گرفته‌ایم. از گیلان و کردستان گرفته تا قشم و یزد سفر کردیم و درباره بازی‌های بچه‌های این مناطق تحقیق کردیم.

سرگرمی‌های ایرانی، حکیمانه است

محمدرضا جعفری جلوه با آن‌که حال چندان مساعدی ندارد، در جمع اهالی رسانه می‌گوید: امیدواریم بتوانیم ذائقه مخاطب ایرانی را برای چشیدن فهم دل‌انگیز ایران شیرین‌تر کنیم. حال که در آستانه برداشتن گام نهایی در این زمینه هستیم، آرزو می‌کنیم این برنامه بتواند گام موثری در جهت بازگشت به هویت ایرانی بردارد.وی همچنین ادامه می‌دهد: با وجود بهره مندی از تمدنی ده دوازده هزار ساله، فقط بخشی از آثار آن تا به حال شناخته شده‌است. چندی پیش در یکی از مناطق جنوب تهران بقایای جسد مردی پیدا شده که 10 هزار سال قدمت دارد. اینها تنها بخشی از عمق و عظمت فرهنگ ایران است. بنابراین هر قدر بیشتر بدانیم به خودمان و جامعه بیشتر کمک کرده‌ایم تا سربلند با عزم راسخ ایرانی بمانیم. برای ایرانی ماندن باید به کوچه پس کوچه‌ها سر بزنیم. چرا که طیف وسیعی از بازی‌های ایرانی آمیخته با پند، اندرز و حکمت و فرهنگ آفرینی داریم. سرگرمی‌های ایرانی حکیمانه‌است و حکمت، آمیخته با سرگرمی‌است. این بازی‌ها برای پرورش شخصیت، اخلاق و تامین هویت بوده لذا اگر سراغشان برویم، راهی میانبر برای بهتر شناختن خودمان طی کرده‌ایم.

جعفری جلوه در بازدید از بازی‌های این مسابقه و دکور برنامه نکاتی را به گروه برای ایجاد جذابیت و ارتباط بیشتر با مخاطب و تاثیرگذاری روی بینندگان به خصوص نسل جدید متذکر شد. وی عنوان کرد از بازی‌ها برای انتقال حرف‌های مهم به مردم استفاده و مردم را هر چه بیشتر با فرهنگ و تمدن ایرانی آشنا کنید. در حد بضاعت خود بتوانید عظمت ایران را نشان بدهید و این‌که چقدر این سرزمین فرهنگ اصیل و غنی دارد. از فرصت‌ها استفاده کنید و با زبان سرگرمی حرف‌های مهم را به مخاطب منتقل کنید.

پس از صحبت‌های او و مدیر گروه اجتماعی شبکه و بازدید از دکور و آشنایی با بازی‌های این مسابقه، عکس دسته جمعی همراه گروه گرفته شد و به مناسبت تولد پوریا پورسرخ نیز کیکی توسط او بریده شد.

دغدغه فرهنگی دارم

احسان ارغوانی، تهیه کننده ایرانیش درباره ایده اصلی و شکل گیری آن می‌گوید: ایده ایرانیش به چند سال قبل برمی‌گردد که در ذهن من بود و بعد از برنامه «امروز هنوز تمام نشده» متوجه شدم قشر زیادی از مخاطبان برنامه، هویت کشورمان را به گونه‌ای گم کرده‌اند و به دنبال این هستند که در مد، لباس، موسیقی و پوشش ایرانی این هویت را پیدا کنند. از آنجا این ایده شکل گرفت برنامه‌ای بسازیم که در آن سراغ هویت ایرانی برویم. به مرور که با دوستان مشورت کردیم و اتاق فکر شکل گرفت، به نتیجه رسیدیم که به فکر تولید یک مسابقه باشیم؛ چراکه اکثر برنامه‌های تلویزیون گفت‌وگو محور شده بود و به همین دلیل ما سراغ مسابقه ایرانی رفتیم. چون دغدغه من همواره پرداختن به فرهنگ ایران است.
وی همچنین ادامه می‌دهد: مشکل اصلی ما این بود که منبع وجود نداشت که به آن رجوع کرده و درباره آن تحقیق و بررسی کنیم. برای تک تک این تحقیقات گروه و کارشناس‌ها زمان زیادی صرف کردند. می‌توانم به جرات بگویم ایرانیش اولین مسابقه‌ای است که صفر تا صد طرح مسابقه و دکور کاملا ایرانی است. گرچه بازی‌های جذابی وجود داشت، اما اغلب آنها قابلیت بازی در تلویزیون را نداشتند. با این حال درباره قومیت‌های مختلف جغرافیا و غذاهای ایرانی صحبت کردیم.

ارغوانی درباره ایجاد جذابیت بازی‌های دهه 60 برای نسل جدید بیان می‌کند: من نمی‌خواهم نسل‌ها و دهه‌ها را از همدیگر جدا کنم، اما دغدغه بچه‌های دهه ۵۰ و ۶۰ خیلی از بازی‌های مرسوم امروز نبود ، بلکه زمان جنگ و بمباران سراغ بازی‌های بومی و محلی می‌رفتند و نسل ما خاطرات عجیب و غریب از آنها دارند. با این حال سعی کردیم بازی‌ها را به نوعی به روز کنیم که نسل جدید هم با آنها آشنا شوند. به عنوان مثال بخشی از بازی را دیجیتال کردیم.

این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش که چه شرایط سنی برای شرکت کننده‌ها قائل شده‌اند هم می‌گوید: همه خانواده‌ها می‌توانند در مسابقه ایرانیش ثبت‌نام کنند؛ شرایط سنی ما بالای ۱۵ سال است. خوشبختانه استقبال هم برای ثبت‌نام بسیار خوب بود ،خودم باورم نمی‌شد با این حجم ثبت نام مواجه باشیم.

ارغوانی درباره انتخاب پورسرخ برای اجرای مسابقه هم توضیح می‌دهد: برای انتخاب مجری با خیلی از دوستان مذاکره کرده‌ایم، چند نکته برای ما در انتخاب مجری مهم بود. یکی از ملاک‌ها چهره بودن مجری بود؛ آن هم چهره‌ای که مورد مقبول خانواده‌ها باشد، دنبال کسی بودیم که تحصیلات خوبی داشته باشد که بتوانیم بگویم اگر ورزشکار، خواننده و بازیگر است، نوجوان و جوان مخاطب ببینید که می‌توانید در کنار کار مورد علاقه تحصیلات ادامه بدهید. پوریا پورسرخ یکی از آن گزینه‌ها بود که این معیارها را داشت و البته به خاطر خانوادگی بودن برنامه می‌خواستیم مجری هم متاهل باشد واگر مجری مجرد بود نمی‌توانست درباره تشکیل خانواده و معنی مستقل بودن را توضیح بدهد. از طرفی مدل پوریا رفاقتی و دوستانه و خیلی با حال و هوای خودمانی برنامه نزدیک است. با این بازی‌ها هم آشناست و خودش از دوران کودکی و زمان جنگ خاطرات بسیاری دارد.

پوریا پورسرخ از تجربه اجرا می‌گوید: خط‌کشی بین اجرا و بازیگری را قبول ندارم

قطعا تا امروز پیشنهادهای مختلفی در زمینه اجرا داشته‌اید، اما چطور شد اجرای تلویزیونی را با این مسابقه تجربه کردید؟

بله من پیشنهاد اجرا پیش از ایرانیش هم داشتم. مدتی است بعضی از بازیگران اجرای مسابقه و برنامه‌های تلویزیونی را برعهده دارند که اجراهای خوبی در این زمینه وجود دارد. البته افراد کمتر موفق هم هستند، اما واقعیت این است انگیزه اصلی من برای اجرای این مسابقه معنا و مفهوم بازی‌های کاملا ایرانی آن است. چیزی که خیلی وقت است فراموش شده اما همه ما بر اساس سن و سالی که داریم، قسمت‌هایی از آن را تجربه کرده‌، دیده و شنیده‌ایم. دلیل دوم حضورم عوامل این مسابقه و انرژی خوب و روزمه‌ای است که داشتند، چون می‌دانستم با وسواس و بدون عجله و تنش کار می‌کنند. من اخلاق خوبی که دارم این است دفتر هیچ کارگردانی نمی روم قبل از این‌که جست‌وجو کرده باشم یا این‌که باچه کسانی کار کرده‌اند برایم مهم است. بنابراین با شناخت جلو می‌روم و اغلب با کارگردان‌هایی که کار کردم بیش از یک بار بوده است.

یعنی این مسابقه تداعی‌کننده خاطرات ما از بازی‌های دهه 60 است و مهم‌‌‌ترین دلیل حضورتان در این کار همین مساله بود؟

بله دقیقا. اتفاقا با یکی از دوستان در این باره صحبت می‌کردیم و می‌گفت خیلی وقت است آرزو می‌کنم یکی زنگ بزند و بگوید توپم افتاده خانه شما، اما من گفتم آرزو می‌کنم یکی زنگ بزند و فرار کند.(می‌خندد) اینها اتفاقاتی است که اغلب ما تجربه کرده‌ایم. به نظرم تکنولوژی بسیار خوب است، به‌خصوص در ایام کرونا. البته گاردی که عده‌ای علیه آن می‌گیرند فقط به این دلیل است که ترس از این داریم نقاط ضعف ما در فضای مجازی بازگو شود. من معتقدم تکنولوژی خوب است و اگر به کمک بشر بیاید، می‌تواند مشکلات را حل کند.

نگاه‌تان به اجرای این مسابقه شبیه یک نقش در بازیگری است یا این‌که قرار است خودتان باشید؟

این مسابقه خانوادگی است و باید به گونه‌ای اجرا کنم که من را هم عضوی از خانواده خودشان بدانند. بنابراین اصلا بازی نمی‌کنم و نگاهم به اجرا مثل یک نقش در یک کار نیست.

با دوستان مجری‌تان هم در این باره مشورت کرده‌اید؟

من با فرزاد حسنی صحبت کردم و بعد با هیراد حاتمی و نیما کرمی. با این حال فکر می‌کنم این خط‌کشی‌ها درست نیست و این اتفاق در همه دنیا می‌افتد. البته اگر برنامه مجری‌محور بود من کمتر ریسک می‌کردم که در آن حضور پیدا کنم. چون من تجربه گرداندن یک برنامه را ندارم.

از زمانی که بازیگران وارد حیطه اجرا شدند، عده ای نسبت به آنها گارد گرفتند. شما نگران واکنش‌های منفی نیستید؟

مگر مجری‌ها هم وارد بازیگری شدند، کسی واکنشی داشت؟ به نظرم برخی از واکنش‌های این‌چنینی از حسادت نشات می‌گیرد و دوره این خط‌کشی‌ها گذشته و از همین الان به شما می‌گویم من نه از تشویق‌ها هیجانی می‌شوم و نه از انتقادها. چون من خودم از آنهایی هستم که وقتی یک مجری وارد عرصه بازی می‌شود، سعی می‌کنم کارش را بررسی و ارزیابی کنم، نه این‌که واکنش منفی به حضور مجری‌ها در بازیگری داشته باشم. اتفاقا به نظر من این اواخر مجری‌هایی که بازیگر شدند، شاید خیلی بهتر از بعضی بازیگرها بودند. البته اگر هر برنامه و مسابقه‌ای را بازیگرها اجرا کنند، من به مجری‌ها حق می‌دهم چون می‌دانم مجری در حوزه خودش فعالیت و روی فن بیان و ملزومات اجرا کار کرده، اما من خودم را روبه‌روی آنها نمی‌‌بینم، بلکه خودم را کنارشان می‌دانم.

فکر می‌کنید بتوانید در اجرا موفق باشید؟

قطعا در روزهای اول ایراداتی خواهم داشت. اما اگر اجرای دهم من با اجرای اولم یکی باشد، کارم ایراد دارد. البته من در این کار هم تمام تلاشم را می‌کنم و اطمینان دارم در یک چیز موفق خواهم بود. تمام کسانی که مرا می‌شناسند، می‌دانند من در هر کاری فرمت زورخانه‌ای را لحاظ می‌کنم. سرم را پایین می‌گیرم و آداب را رعایت می‌کنم و با احترامی که به دوستان بزرگ‌تر در اجرا دارم، بدانند من آمده‌ام تا از آنها یاد بگیرم.

چقدر سعی کردید روی خودتان کار کنید تا در یک مسابقه کاملا ایرانی از اصطلاحات غیرایرانی استفاده نکنید؟

نمی‌خواهم اجرای خشک داشته باشم. شاید اجرای من متفاوت باشد و خیلی‌ها دوست نداشته باشند. به هر حال چیزی است که اتاق فکر ما در نظر گرفته است. البته اصطلاحات فارسی لازمه چنین مسابقه‌ای است. اما برخی از آنها واقعا حالت جوک پیدا می‌کند و نمی‌توان از آنها استفاده کرد. اما تلاشم را می‌کنم از اصطلاحاتی استفاده کنم که به گوش مخاطب آشناست.

با توجه به ایرانی بودن ایرانیش، تاثیر مسابقه و حضور خودتان را روی مخاطب چطور پیش‌بینی می‌کنید؟

به هر حال نمی‌توان گفت صددرصد یک برنامه یا مسابقه می‌تواند روی همه مخاطبان تاثیرگذار باشد. اما به عنوان مثال من مسابقه‌ای را از تلویزیون می‌بینم به نام «هوش برتر» که بدون تبلیغات خاصی و اتفاق ویژه‌ای توانسته مورد توجه قرار بگیرد و تاثیر خودش را بگذارد. منظورم این است من فقط می‌توانم کارت دعوت خوبی باشم. اما هیچ وقت نمی‌توانم کاری کنم این برنامه بدرخشد. مضمون و محتواست که می‌تواند جذب مخاطب کند.

با توجه به دسته‌بندی‌هایی که برخی دوستان انجام می‌دهند و به قول شما خط‌کشی‌هایی که قائل می‌شوند، نگران نگاه برخی تهیه‌کننده‌ها نیستید که با توجه به اجرای این مسابقه برای کارهای سینمایی دیگر سراغتان نیایند؟

به نظرم نباید نگران این چیزها و چنین افرادی بود. به نظرم مثل تیغ دولبه است. امکان دارد یک نفر را جلو ببرد و به محبوبیتش کمک کند و امکان هم دارد یک نفر را به عقب بازگرداند. بنابراین تهیه‌کننده‌ای که چنین تفکری دارد، اصلا نگاه حرفه‌ای به هنر ندارد. باز هم تاکید می‌کنم مرزبندی‌ها و این خط‌کشی‌ها از جانب هیچ‌کسی درست نیست.

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار