صادق زیبا کلام استاد دانشگاه در یادداشتی در روزنامه آرمان، نوشته است: نکته اساسی نطق آقای حسن روحانی این بود که اساسا به استدلال خارجیان توجه نکرد. قطعا آن چه مخالفان و دشمنان جمهوری اسلامی ایران می‌گویند، صحیح و برحق نیست، اما آقای روحانی بارها گفت که تحریم‌های علیه ایران ظالمانه است، اما هیچگاه نگفت که طرف مقابل هم بدون استدلال منطقی به اعمال تحریم‌ها پرداخته است.
رئیس جمهور بارها گفت آمریکایی‌ها نقض برجام کردند و یکجانبه از این توافقنامه خارج شدند، آقای روحانی بارها اشاره کرد که ایران به دنبال مذاکرات سوری- سوری است، اما بهتر بود توضیحات بیشتری درباره جنگ در سوریه که این کشور را به ویرانه تبدیل کرده و میلیون‌ها کشته و آواره داشته است، ارائه می‌نمود. رئیس جمهور بارها اشاره کرد که ترامپ نقص پیمان کرده و از برجام خارج شده است. بارها عنوان شده است که «انرژی هسته ای حق مسلم ماست» و دنیا نمی‌تواند از این حق ما را محروم کند. در کل آقای روحانی تنها سخن خود را با ادبیات دپیلماتیک بیان کرده و هدفش این بود که همگان از سخنانش راضی باشند.
روحانی می‌گوید منافع آمریکایی‌ها در ایران از بین رفته به همین دلیل با ایران دشمنی می کنند. به‌نظر می رسد که روحانی در راستای پاسخ به سخنرانی ترامپ و تبیین مواضع جمهوری اسلامی ایران برای افکار عمومی جهان تا حد زیادی خوب عمل کرد. اما نگران هم بود که مبادا سخنی بگوید تا باعث تألم خاطر در داخل شود. تعریض روحانی به مسائل داخلی آمریکا در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل و اینکه خروج ترامپ باعث دودستگی در بین مخالف سیاسی واشنگتن شده است هم به نظر تاثیر چندانی در افکار عمومی آمریکا و دولت این کشور نخواهد داشت.
