صفورا بیانی | بی قانون
سر الکس فرگوسن راز و رمز قهرمانی‌های پیاپی خود با منچستریونایتد را این‌گونه بیان می‌کند: «تیم‌های ضعیف رو حتما شکست بده، به تیم‌های قوی نباز» اگر مدرسه فرزندان‌مان را مثل یک لیگ فوتبال در نظر بگیریم، ریاضی و علوم و دیکته به مثابه رقبای سخت و ورزش و هنر تیم‌های آسان از پیش بازنده خواهند بود. حالا ممکن است چند تا کارشناس تربیتی ژاپن زده اعتراض کنند که همه درس‌ها در یک سطح اهمیت هستند که بیخود می‌کنند.
از آنجا که به قول علی دایی «ببخشید، ما چیمون مثل اروپایی‌هاست که فوتبالمون باشه؟» ما هم تصمیم گرفتیم از شیوه‌های مربی‌گری در فوتبال وطنی برای آموزش تاکتیک‌های مختلف کوچینگ بچه‌ها در مدرسه بهره ببریم.
1. شیوه استاد غلام پیروانی: این روش برای خانواده‌های کارمندی کم بضاعت که می‌خواهند تیم را با کمترین هزینه ببندند خوب جواب می‌دهد. در این روش شما بچه‌ها را با چند تا شعر انگیزشی و توکل به خدا راهی مدرسه می‌کنید. نتیجه هم هر چی شد مهم نیست. مهم این است که بچه‌های شما تمام تلاش‌شان را کرده‌اند. معمولا بازیکنان این تیم‌ها در مقابل تیم‌های بزرگ انگیزه زیادی برای دیده شدن دارند. فقط یادتان باشد ریکاوری در اینجا حرف اول را می‌زند و اگر بچه‌ها در تابستان خوب ریکاوری نکنند ساق‌های‌شان زود خسته می‌شود و ممکن است سر همان امتحان‌های ثلث اول کم بیاورند.
2. شیوه کارلوس کی‌روش: در این تاکتیک شما فقط دفاع می‌کنید. مهم نیست تیم مقابل‌تان اسپانیا است در جام جهانی یا گینه بیسائو در یک بازی تدارکاتی. شما بازیکنان را فقط برای تساوی به زمین می‌فرستید. به همین ترتیب فرقی نمی‌کند که بچه شما تیزهوش است یا کودن، امتحانی که دارد سخت است یا راحت، شما فرزندتان را فقط برای پاس شدن به مدرسه می‌فرستید. بعد از انتخاب این شیوه شما خود به خود دچار حالتی می‌شوید که یکی از فرزندان‌تان را به خاطر اینکه به جای 20، 19 گرفته شماتت کنید و کاری کنید برای همیشه از روی نیمکت بازی را تماشا کند، از طرفی آن یکی بچه‌تان که بالاترین نمره‌اش 4.5 بوده دائم مورد تشویق قرار دهید و بفرستید مدرسه تا برای خودش از بوفه چیپس و پفک بخرد چون درس که عمرا نمی‌خواند. دست خودتان هم نیست، کی‌روش درون‌تان ته تغاری بیرون‌تان را دوست دارد.
3. شیوه علی پروین: این شیوه یک شیوه قدیمی و پایه‌ای است که بعدها متدهای نوینی مثل «سیلی» میثاقیان، «علی+چشم و ابرو اومدن» قلعه نویی و «بعد باخت ده دور، دور زمین بدوید» فیروز کریمی بر اساس آن بنا شدند.
شیوه کاري که جواب خود را روی دانش آموزان دهه شصتی پس داده به این صورت است که با تهییج بچه‌ها قبل از شروع مدرسه و یادآوری اینکه در چه خانواده بزرگ و معتبری قرار گرفته‌اند و باید قدرش را بدانند، آن‌ها را به مدرسه می‌فرستید تا خیلی با غیرت درس بخوانند. بین دو نیمه هم یکی دو تا پس گردنی و داد و هوار جواب می‌دهد، حتی اگر بازی را برده بودند باز هم ضرر ندارد، شما کتک‌تان را بزنید. شاید شما ندانید برای چه زده‌اید ولی آن‌ها خودشان می‌دانند برای چی خورده‌اند. در انتها یادتان باشد قرار نیست هر قولی که راجع به معدل و تعداد بیست‌ها در کارنامه به بچه دادید حتما عملی کنید. مگر بازیکنان تیم قهرمان لیگ، پاداش قهرمانی‌شان رابه موقع می‌گیرند؟ اصلا همین مبلغ قراردادشان را هم طفلی‌ها به زور شکایت و فیفا می‌توانند بگیرند. اتفاقا کاملا برعکس، به بچه قول دوچرخه بدهید و بزنید زیرش، بگذارید با واقعیت جامعه روبه رو شود. دو روز دیگر بزرگ می‌شود و در ازای رایی که داده از رییس‌جمهور انتظار عمل به وعده دارد. آن‌وقت دیگر بیا و درستش کن.
