مدیر بافت و بناهای تاریخی شهر تهران گفت: خرید یک یا چند اثر تاریخی توسط شهرداری و یا دولت راه نجات بافت تاریخی تهران نیست و در این خصوص باید به جایگاه مردم به عنوان صاحبان شهرهمچنین وظایف سایر نهادهای عمومی و نیمه‌عمومی در قبال مردم نیز دقت کرد.
علی محمد سعادتی در واکنش به وضعیت کنونی ابنیه میراثی و تاریخی در شهر تهران گفت: اگر امروز سرنوشت بسیاری از ساختمان‌های تاریخی و ارزشمند تهران مشابه سرنوشت خانه حسام لشگراست، این رخداد محصول فقدان توجه کافی دستگاه های‌مرتبط با میراث فرهنگی شهرمان، ضعف در معرفی ارزش‌های فرهنگی و تاریخی تهران به شهروندان و غفلت از قدرت مردم در پاسداری از ارزش‌ها و بروز زمینه مناسب برای معدودی فرصت‌طلب است که با سوداگری ریشه‌های هویتی و فرهنگی این شهر را پایمال می کنند و روز به روز در این مسیر فربه‌تر می‌شوند و دغدغه‌ای غیر از سود و منفعت مالی ندارند.
وی با بیان این که اظهار نظرها و ابراز نگرانی‌ها نسبت به سرنوشت خانه حسام لشگر را باید فرصتی برای بیان مطالبات اجتماعی و فرهنگی شهروندان عزیز تهرانی قلمداد کرد، اظهارکرد: نباید از نظر دور داشت که متاسفانه حال و روز بسیاری از دیگر ساختمان‌های تاریخی شهر تهران چه ساختمانهایی که به علت آرایه‌های معماری و فرهنگی‌شان ارزشمند تلقی شده و چه ساختمانهایی که به ثبت آثار ملی در آمده‌اند، اینگونه بوده و در معرض اینگونه مخاطرات هستند.
وی با اشاره به لزوم اقدامات مقدماتی در زمینه صیانت از ابنیه تاریخی تهران از سوی سه عنصر کلیدی «دولت و مجلس شورای اسلامی»، «شهرداری ها و سایر نهادهای خدمات رسان در شهرها» و «مردم و جامعه شهری»، گفت: اگر این آثار به عنوان میراث فرهنگی و تاریخی کشور ایران قلمداد می‌شود، دولت در خصوص حفاظت و صیانت از آنها سهم دارد و مسئول است و به دور از انصاف است که صرفاً مسئولیت‌های متعدد و هزینه‌های سنگین مالی نگهداری از این آثار را متوجه مالکان این ابنیه کنیم چرا که می‌توان یکی از نقش‌های مقدماتی دولت را تزریق منابع مالی و ریالی به صورت اعطای وام‌های حمایتی( با نرخ ۴ درصد) به منظور حفاظت و بهسازی از این آثار دانست همچنین معافیت‌های مالیاتی و بخشودگی جرایم نیز از دیگر راهکارهای تشویقی قلمداد می‌شود.
مدیر بافت و بناهای تاریخ شهر تهران با اشاره به لزوم اصلاح نظام درآمدی شهرداری‌ها و سایر نهادهای خدمات‌رسان در شهرها اظهارکرد: اصلاح نظام درآمدی این نهادها و عدم انتظارکسب درآمد (بویژه درآمدهای غیرپایدار) در کوتاه‌مدت و میان‌مدت از بافت و بناهای تاریخی شهر تهران ساده ترین وظیفه و کمترین انتظار خواهد بود. از سوی دیگر صدور مجوزهای لازم جهت بهره‌برداری های بلند مدت با تعیین فعالیت‌های مجاز به استقرار و متناسب با بافت تاریخی می‌تواند به تولید یک چرخه اقتصادی کارا و پایدار در محدوده‌های تاریخی بینجامد.
وی افزود: شورای اسلامی شهر و شهرداری باید با هدف اقتصادی کردن چرخه حفاظت و بهسازی از بناهای تاریخی درکوتاه مدت منتخبی از فعالیت‌های اقتصادی،فرهنگی، اقامتی، خدماتی متناسب با بافت تاریخی را مشخص کند و به مالکان اجازه بهره‌برداری انتفاعی از بناهای تاریخی را به شرط استقرار فعالیت‌های مجاز برای دوره‌های میان مدت و بلندمدت اراِیه کند.
سعادتی با اشاره به نقش و جایگاه مردم و جامعه شهری در این خصوص افزود: بدون شک مردم مهمترین نقش در پاسداری از این میراث گرانبها را دارند. در واقع افزایش آگاهی عمومی نسبت به ثروت‌های فرهنگی شهر و افزایش حساسیت نسبت به اقداماتی که این دارایی‌های عمومی را حفظ می‌کند بسیار اثر بخش خواهد بود.
به گزارش روابط عمومی معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران سعادتی در خاتمه توجه بیش از پیش رسانه ها در معرفی و بازتاب ارزش‌های هویتی را بسیار مهم قلمداد کرد و گفت: رسانه‌های عمومی با اطلاع‌رسانی ، فرهنگ‌سازی و شفاف‌سازی می توانند نظارت و کنترل اجتماعی را ایجاد و از این طریق نهادهای مسئول را در پاسداری از میراث فرهنگی شهرمان یاری کنند.
