هرچه به روز برگزاري انتخابات نزديك تر مي شويم بازار خبرها و تحليل ها داغ تر مي شود،از اخبار اطلاع رساني هاي انتخاباتي تا انتقاد و گاهي تخريب برخي كانديدها و حتي مشاجره و جدال هاي كلامي ميان هواداران. اما در اين ميان جاي خالي تحليل دو موضوع احساس مي شود؛يكي علت ماهوي ورود برخي براي تصدي پست رياست جمهوري و ديگري شاخص هاي اصلي انتخاب كانديد مورد نظر از سوي رأي دهندگان.
کد خبر: ۴۱۳۷۸۸
تاریخ انتشار: ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۴۲ 26 April 2017
پذيرش رياست بر قوه مجريه وظيفه اي است كه به نظر علاوه بر داشتن شرايط منطبق بر قانون، نيازمند برخورداري از حداقل هاي تخصص مديريت،سابقه كار اجرايي ، كاريزما،ديسيپلين و انضباط شخصيتي است كه هر كدام از رأي دهندگان يك و يا چند شاخص ذكر شده را براي انتخاب فرد اصلح از ديدگاه خود مدنظر قرار مي دهند.

چرا چهره هاي شناخته شده به ميدان رقابت انتخابات رياست جمهوري وارد مي شوند؟ و اساسا چه عاملي در صدر دلايل انتخاب رأي دهندگان قرار دارد؟ 

براي پاسخ به اين دو پرسش از دو بعد روانشناسي و جامعه شناسي سياسي مي توان وارد شد؛

يك نظريه در روانشناسي است به نام نظريه "پنج من" و بر اين اصل دلالت دارد كه هر فرد داراي چهار "من" در خود است. نخست همان واقعيت فرد است كه در اجتماع ظاهر مي شود. دوم تصوري است كه هركس از خود دارد، سوم تصور ديگران نسبت به فرد، چهارم تصوري  كه فرد از تصور ديگران درباره خود دارد و پنجم تصوري است كه ديگران از تصور فرد از خودش دارند.

شايد بتوان در كنار همه دلايل ورود يك فرد براي پذيرش مسئوليت سنگين رياست جمهوري، من سوم يعني تصور ديگران نسبت به خود را در نامزدهاي رياست جمهوري پر رنگ ديد. شرايطي كه بسياري از كانديداها در زمان تبليغات انتخاباتي خود به آن اذعان دارند و با اين جملات كه" احساس تكليف كرديم" و يا "در پي درخواست مردم وارد صحنه شديم"، مواجه مي شويم.

اما از بعد جامعه شناسي سياسي مي توان به نظريه ماكس وبر و تحليل او از "اتوريته" يا اقتدار مشروع اشاره كرد. شرايطي كه فرد با خواست مردم و تقويت قدرت كاريزما وارد صحنه مي شود . 

پاسخ به سوال دوم كه به دليل انتخاب يك فرد از سوي مردم اشاره دارد ابعاد وسيعي را شامل مي شود كه بسته به شاخص هاي قومي، اعتقادي، وابستگي هاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي  متفاوت است. اما به نظر مي رسد جاي منافع شخصي  و طبقاتي در تحليل ها كمرنگ شده و بيشتربه  عوامل بيروني در شاخص هاي انتخاب رييس جمهور از سوي مردم اشاره مي شود. 

از نگاه يك شهروند با سطح زندگي متوسط وحتي ضعيف كه سواد و دانش اندكي از سياست و تحليل هاي آكادميك دارد، كسي مي تواند در صدر مديريت اجرايي جامعه موفق عمل كند كه زمينه دسترسي به حداقل هاي  زندگي به بهترين شكل و قابل احياء را براي مردم فراهم كند؛ از شغل و درآمد پايدار گرفته تا ثبات قيمت اقلام ضروري و امنيت اجتماعي . 

چنين فردي هر چهارسال يكبار نگاهي به شرايط زندگي خود انداخته گاهي با تحليل مقايسه اي و گاهي هم مختص يك مقطع زماني، روند زندگي خود را بررسي مي كند و به فرد مورد نظر خود كه قادر است حداقل هاي او را تامين كند رأي مي دهد فارغ از جدال و هر نوع تحليل سياسي و اجتماعي.

موضوع منافع شخصي براي طبقه تحصيلكرده و پردرآمد هم قابل انطباق است به طوريكه اكثر اين افراد با اطلاعاتي كه به دست مي آورند علاوه بر ضرورت تامين شاخص هايي كه براي افراد متوسط جامعه نيز ضروري است ،پيشرفت اقتصادي و موقعيت اجتماعي را نيز مدنظر قرار داده و به فردي راي مي دهند كه مانعي بر سر راه تحقق خواسته هايشان ايجاد نكند و البته بستر بهبود شرايط را نيز فراهم كند. 

بر اين اساس دو شاخص ميل به رياست مشروع و مردمي براي كانديداها و تامين منافع فردي براي رأي دهندگان مي تواند عوامل موثري براي حضور هر دو گروه در انتخابات باشد.

‎مرضيه محمدي/ كارشناس علوم سياسي
منبع: مهر
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار