آتش سوزی و ریزش ساختمان 15 طبقه در قلب پایتخت که باید همه تمهیدات ایمن سازی در چنین اماکنی از قبل پیش بینی و رعایت می شد، چه پیامی به همراه دارد؟ مگر غیر از این است که برخی دستگاه های ذیربط به وظایف خود در این زمینه به درستی عمل نکرده اند و چنین حادثه ناگواری رخ داده است.
بیش از نیم قرن از قدمت ساختمان پلاسکو واقع در خیابان جمهوری می گذرد و طبیعی است که پس از این مدت، سازه های آن در مقابل حوادثی مثل آتش سوزی نامقاوم و آسیب پذیر باشد این واقعیتی است که شاید افراد غیرکارشناس نیز آن را بدانند. نظیر چنین ساختمان های نامقاوم و حادثه ساز در تهران به عنوان پایتخت ایران کم نیست و اگر پیش بینی ها و تمهیدات لازم در این زمینه اندیشیده نشود، تکرار چنین حوادثی دور از ذهن نیست.
برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی فقط شناسایی مقصران کافی نیست بلکه باید شرایطی فراهم شود که ساختمان ها با استانداردهای لازم ساخته شوند و نظارت های کافی در مورد ساختمان های جدید و قدیم نیز انجام شود. هر چند در سال های اخیر برای مقاوم سازی و ممانعت از بروز چنین حوادثی در ساخت و ساز، مسائل فنی بیشتر رعایت می شود اما هنوز نظارت ها و رعایت استانداردها در برخی موارد با غفلت و سهل انگاری انجام می گیرد.
جدا از ساختمان های جدیدی که احداث می شوند، تهران پر از ساختمان هایی با قدمت طولانی مثل پلاسکو است که حوادثی تلخ مانند آنچه در روز پایانی دی ماه رقم خورد،، می تواند عمق فاجعه را به سایر ساختمان های همجوار گسترش دهد که علاوه بر خسارات مالی می تواند خسارات جبران ناپذیر جانی نیز در پی داشته باشد.
بیش از500 واحد صنفی در ساختمان 15 طبقه ای پلاسکو فعالیت داشتند و اتاق های آن مملو از البسه و کالاهای قابل اشتعال و شیمیایی بود، اما پرسش این است که با این حجم کالاهای آتش زا آیا همه اتاق ها به وسائل اطفای حریق مجهز بودند یا خیر؟ و چرا در موقع بروز چنین حادثه ای که طبیعتا در آغاز تا این حد وسیعی نبوده و می شد آن را کنترل کرد، از وسایل اطفای حریق موجود به موقع و به درستی استفاده نشده است.
ساختمان هایی این چنین بزرگ که افراد زیادی در آنجا فعالیت دارند به نیروهای آموزش دیده و امدادی متبحر نیازمند است و معلوم نیست آیا این ساختمان و یا ساختمان های شبیه آن که سازه های آن مقاوم نیست، چنین امکاناتی دارد یا خیر؟
به گفته مقام های ذیربط از جمله شهرداری، پیش از وقوع این حادثه دستکم 30 بار در خصوص ایمن نبودن این ساختمان به هیات مدیره پلاسکو تذکر داده شد اما هرگز درمورد رفع ایرادهای آن از لحاظ ایمن سازی توجهی نشده است.
بیش از 30 بار تذکر و بی توجهی دست اندرکاران این ساختمان نسبت به رفع مشکلات ساختمان یاد شده نشانه چیست؟ آیا قوانین و مقررات مربوطه در این زمینه ناکارآمد است که نمی توان شدیدتر نسبت به بی توجهی دست اندرکاران این ساختمان عمل کرد و یا مسائل دیگری در میان است که هیات های تحقیق باید نسبت به شناسایی آن اقدام کنند.
همانطور که گفته شد، پایتخت مملو از چنین ساختمان هایی با قدمت طولانی است که اگر چنین تذکرهایی ترتیب اثر داده نشود فاجعه همچنان تکرار خواهد شد از این رو دستگاه های مربوطه باید در انجام مسئولیت های خود قاطعیت بیشتری نشان دهند.
تخلیه کامل ساختمان حادثه دیده و همچنین ساختمان ها، خیابان ها و کوچه های اطراف از شهروندان از جمله مواردی است که هنگام وقوع حادثه باید نسبت به آن اقدام کرد که به نظر می رسد در حادثه پلاسکو تقریبا این نکات رعایت شده اما یکی از مشکلاتی که نیروهای امدادی و دست اندرکاران حاضر در محل پلاسکو به آن اذعان دارند، حضور شهروندان غیر مسئول در محل حادثه بوده که در برخی از موارد امدادرسانی را با دشواری روبرو کرده بود.
برای فعالیت های موثر امدادی باید منطقه وقوع حادثه از حضور شهروندان خالی شود تا امدادرسانی به راحتی انجام و این مورد لازم است در همه حوادث رعایت شود.
برای کاهش شمار زخمی ها و تلفات جانی در این گونه حوادث باید درخصوص استفاده از نیروهای امدادی، ارزیابی و مراقبت کامل انجام گیرد تا شمار تلفات افزایش پیدا نکند. در حادثه پلاسکو که نیروهای زحمتکش آتشنشانان از هر راهی برای خاموش کردن ابعاد آتش سوزی وارد عمل شده بودند باید دقت های بیشتری صورت می گرفت تا بخشی از نیروهای امدادی در بخش موتورخانه ساختمان زیر آوار نمی ماندند.
برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی باید دستگاه های ذیربط از جمله هلال احمر و شهرداری میزان مقاومت ساختمان ها به ویژه ساختمان های قدیمی را در برابر حوادثی مثل آتش سوزی مورد توجه قرار دهند و با ایجاد شناسنامه ای برای هر ساختمان نسبت به مقاومت آن آگاهی یابند تا شاهد چنین حوادث دردناکی نباشیم.
برای جلوگیری از وقوع چنین حوادثی فقط شناسایی مقصران کافی نیست بلکه باید شرایطی فراهم شود که ساختمان ها با استانداردهای لازم ساخته شوند و نظارت های کافی در مورد ساختمان های جدید و قدیم نیز انجام شود. هر چند در سال های اخیر برای مقاوم سازی و ممانعت از بروز چنین حوادثی در ساخت و ساز، مسائل فنی بیشتر رعایت می شود اما هنوز نظارت ها و رعایت استانداردها در برخی موارد با غفلت و سهل انگاری انجام می گیرد.
جدا از ساختمان های جدیدی که احداث می شوند، تهران پر از ساختمان هایی با قدمت طولانی مثل پلاسکو است که حوادثی تلخ مانند آنچه در روز پایانی دی ماه رقم خورد،، می تواند عمق فاجعه را به سایر ساختمان های همجوار گسترش دهد که علاوه بر خسارات مالی می تواند خسارات جبران ناپذیر جانی نیز در پی داشته باشد.
بیش از500 واحد صنفی در ساختمان 15 طبقه ای پلاسکو فعالیت داشتند و اتاق های آن مملو از البسه و کالاهای قابل اشتعال و شیمیایی بود، اما پرسش این است که با این حجم کالاهای آتش زا آیا همه اتاق ها به وسائل اطفای حریق مجهز بودند یا خیر؟ و چرا در موقع بروز چنین حادثه ای که طبیعتا در آغاز تا این حد وسیعی نبوده و می شد آن را کنترل کرد، از وسایل اطفای حریق موجود به موقع و به درستی استفاده نشده است.
ساختمان هایی این چنین بزرگ که افراد زیادی در آنجا فعالیت دارند به نیروهای آموزش دیده و امدادی متبحر نیازمند است و معلوم نیست آیا این ساختمان و یا ساختمان های شبیه آن که سازه های آن مقاوم نیست، چنین امکاناتی دارد یا خیر؟
به گفته مقام های ذیربط از جمله شهرداری، پیش از وقوع این حادثه دستکم 30 بار در خصوص ایمن نبودن این ساختمان به هیات مدیره پلاسکو تذکر داده شد اما هرگز درمورد رفع ایرادهای آن از لحاظ ایمن سازی توجهی نشده است.
بیش از 30 بار تذکر و بی توجهی دست اندرکاران این ساختمان نسبت به رفع مشکلات ساختمان یاد شده نشانه چیست؟ آیا قوانین و مقررات مربوطه در این زمینه ناکارآمد است که نمی توان شدیدتر نسبت به بی توجهی دست اندرکاران این ساختمان عمل کرد و یا مسائل دیگری در میان است که هیات های تحقیق باید نسبت به شناسایی آن اقدام کنند.
همانطور که گفته شد، پایتخت مملو از چنین ساختمان هایی با قدمت طولانی است که اگر چنین تذکرهایی ترتیب اثر داده نشود فاجعه همچنان تکرار خواهد شد از این رو دستگاه های مربوطه باید در انجام مسئولیت های خود قاطعیت بیشتری نشان دهند.
تخلیه کامل ساختمان حادثه دیده و همچنین ساختمان ها، خیابان ها و کوچه های اطراف از شهروندان از جمله مواردی است که هنگام وقوع حادثه باید نسبت به آن اقدام کرد که به نظر می رسد در حادثه پلاسکو تقریبا این نکات رعایت شده اما یکی از مشکلاتی که نیروهای امدادی و دست اندرکاران حاضر در محل پلاسکو به آن اذعان دارند، حضور شهروندان غیر مسئول در محل حادثه بوده که در برخی از موارد امدادرسانی را با دشواری روبرو کرده بود.
برای فعالیت های موثر امدادی باید منطقه وقوع حادثه از حضور شهروندان خالی شود تا امدادرسانی به راحتی انجام و این مورد لازم است در همه حوادث رعایت شود.
برای کاهش شمار زخمی ها و تلفات جانی در این گونه حوادث باید درخصوص استفاده از نیروهای امدادی، ارزیابی و مراقبت کامل انجام گیرد تا شمار تلفات افزایش پیدا نکند. در حادثه پلاسکو که نیروهای زحمتکش آتشنشانان از هر راهی برای خاموش کردن ابعاد آتش سوزی وارد عمل شده بودند باید دقت های بیشتری صورت می گرفت تا بخشی از نیروهای امدادی در بخش موتورخانه ساختمان زیر آوار نمی ماندند.
برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی باید دستگاه های ذیربط از جمله هلال احمر و شهرداری میزان مقاومت ساختمان ها به ویژه ساختمان های قدیمی را در برابر حوادثی مثل آتش سوزی مورد توجه قرار دهند و با ایجاد شناسنامه ای برای هر ساختمان نسبت به مقاومت آن آگاهی یابند تا شاهد چنین حوادث دردناکی نباشیم.
منبع: ايرنا
