بنیاد نیکوکاری دست های مهربان اعلام کرد: هفته گذشته فضای رسانه ای کشور تحت تأثیر انتشار مطلبی از وضعیت زندگی گورخواب های نصیرآباد روزهایی ملتهب را پشت سر گذاشت.
در چنین موقعیتی دست های مهربان فارغ از هیاهوها و به دور از احساسات راهی آرامستانی شد که زندگان در آن مرگ را زندگی می کردند؛ انسان هایی که به حکم شرایط و برای رهایی از سوز و سرمای زمستان از قبرها خانه ای با سقف کارتن برای خودشان ساخته بودند.
تنها یک روز پس از انعکاس این گزارش، گروهی از دست های مهربان برای پیگیری شرایط و اسکان این 50 معتاد در قبرستان نصیرآباد حضور یافت؛ اما پیش از رسیدن تیم کمک رسانی قبرستان خالی از سکنه شده بود. پس از این، گروه اعزامی بنیاد به دنبال یافتن ساکنین پیشین گورها به دیگر مناطق حاشیه ای نصیرآباد از جمله روستای ده شاد پایین رفتند.
آنچه مشاهده شد، خارج از تصور بود. فقر، بیکاری، اعتیاد و کارتن خوابی در این روستا موج می زد. کودکانی که با بدترین شرایط ممکن مجبور به زندگی در خانواده ای بودند که گاه یک و گاهی هر دو والدینشان دچار اعتیاد بودند.
زنانی که برای تأمین هزینه های زندگی مجبور به انجام هر کاری بودند و مردان معتادی که برای خوابیدن به خیابان ها و کارتن ها پناه برده بودند.
پس از بررسی موقعیت موجود، دست های مهربان با همکاری یکی از خیرین منطقه اقدام به توزیع دو وانت سبد کالا میان این خانواده ها نمود؛ سبدهایی حاوی برخی ضروری ترین مواد غذایی و خوراکی. علاوه بر این، برای کمک به تحمل سرمای طاقت فرسای این روستا پتو و دیگر وسایل گرمایشی در اختیار کارتن خواب ها قرار گرفت.
اگرچه، تلاش برای یافتن گورخواب ها بی نتیجه ماند و اغلب آنها به خانه ها و گرمخانه های شهرداری فرستاده شده بودند؛ ولی ماحصل این روز را می توان در شناسایی یکی از محروم ترین نقاط ایران و کمک به خانواده هایی دانست که در فقر کامل روزگار می گذرانند.
