یک استایلیست معتقد است: هنرمندان نقش مهمی در فرهنگسازی در زمینه استایلینگ دارند گرچه گاهی، خود انها هم نمی‌دانند چه بپوشند و لباس‌شان با ذائقه مخاطب ایرانی هماهنگی ندارد.
سحر موسوی با اشاره به این‌که «استایلینگ» جنبه‌های مختلف دارد اشاره و بیان کرد: ما استایلینگ تبلیغاتی، مطبوعاتی و شخصی داریم که هر کدام تعریف خاص خود را دارند و شکل و کارکردشان متفاوت است. اما استایلینگ شخصی، آن چیزی است که به من و شما می‌گوید چه بخریم؟ چه بپوشیم و چه رنگ و طرح و لباسی را با چه چیز دیگر هماهنگ یا به اصطلاح، «سِت» کنیم.
این استایلیست در ادامه و در تعریف حرفه خود گفت: من یک استایلیست هستم و دلم نمی‌خواهد این واژه را ترجمه کنم چون ناگزیرم به جای یک کلمه از چند استفاده کنم و بگویم استایلیست کسی است که سبک‌ها و برندهای مختلف را می‌شناسد و با مد و تجارت مد و ایده‌پردازی در زمینه مد آشناست. برای مثال باید بداند در دهه ۶۰، از چه لباس‌هایی با چه سبک و سیاقی استفاده می‌شده و چرا؟ یعنی استایلیست کسی است که تنها سبک‌های تاریخی پوشش را نمی‌شناسد بلکه می‌داند در هر دوره تاریخی، چه عواملی باعث به‌وجود آمدن این نوع لباس شده است.
موسوی در پاسخ به این‌که مردم عادی تا چه اندازه در انتخاب لباس‌های خود از نظرات یک استایلیست بهره می‌برند گفت: امروز همه ما وقتی به یک مهمانی دعوت می‌شویم یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هامان این است که چه بپوشیم یا وقتی یک قرار کاری داریم باز هم دلمان می‌خواهد بدانیم پوشیدن چه لباسی بهتر و مناسب‌تر است و همه این پرسش‌هاست که وجود استایلینگ را معنادار می‌کند. گرچه این حرفه، هنوز درشمار کارهای لوکس به شمار می‌آید و یشتر ستارگان سینما و افراد بسیار مشهور از همفکری یک استایلیست در انتخاب و هماهنگ کردن بخش‌های مختاف لباس خود با یکدیگر بهره می‌برند.
این استایلیست با اشاره به این‌که در حال حاضر برخی فروشگاه‌های اینترنتی به مشتریان خود در انتخاب و هماهنگ کردن پوشاک مشاوره رایگان می‌دهند گفت: در حال حاضر یکی از فروشگاه‌های اینترنتی، مشتریان خود را در انتخاب لباس راهنمایی می‌کند و بدون دریافت هیچ هزینه‌ای به آنها می‌گوید چه بپوشند و چه چیز را با چه چیز دیگر هماهنگ کنند.
موسوی در پاسخ به این‌که لباس هر کس نشان‌دهنده شخصیت و روحیات اوست و یک استایلیست چگونه می‌تواند به خریداران اینترنتی، مشاوره بدهد بیان کرد: ما مخاطبان خود را براساس شخصیت و حتی شغلشان به چند دسته تقسیم کرده و برای هر گروه، لباس‌هایی را در نظر گرفته‌ایم. این لباس‌ها را به مشتریان خود معرفی می‌کنیم و هر گروه از مخاطبان ما برپایه سلیقه و روحیه خود، تصمیم می‌گیرند که از چه رنگ و چه جنس و ترکیب بندی بهره ببرند.
این استایلیست به نقش هنرمندان در فرهنگسازی اشاره و بیان کرد: سال گذشته لیلا حاتمی در جشنواره کن از لباس سرمه‌دوزی شده و مهتاب کرامتی در جشنواره فیلم فجر از سوزن‌دوزی بلوچ استفاده کردند و موجب رونق بیشتر این دو هنر و معرفی آن به مخاطب شدند. یا برای مثال فاطمه معتمدآریا در جشنواره آسیا پاسیفیک از مانتویی استفاده کرد که با الهام از مینیاتور ایرانی دوخته و طراحی شده بود. لباسی که تحسین همه منتقدان خارجی را برانگیخت.
موسوی در ادامه بیان کرد: امروز، شرایط تغییر کرده و مردم، تا اندازه‌ای با فرهنگ لباس پوشیدن آشنا شده‌اند. اما تا دو سه سال پیش، حتی هنرمندان ما در جشنواره‌های مختلف، لباس‌هایی می‌پوشیدند که نه زیبا بود و نه با فرهنگ ایرانی تناسبی داشت. هنوز هم هستند بازیگرانی که در جشنواره‌های مختلف، لباسی برتن می‌کنند که با ذائقه مخاطب ایرانی همخوانی ندارد زیرا این حرکت، همچنان نوپاست و خود هنرمندان تازه به این نتیجه رسیده‌اند که می‌توانند از نظرات یک استایلیست بهره ببرند اما هنوز برای مردم ما جا نیفتاده که برای انتخاب لباسی که پرچم وجودشان است و شخصیت و روحیه و جایگاه اجتماعی انها را نشان می‌دهد هزینه کنند.
او به ضرورت وجود و معرفی مدهای ایرانی- اسلامی اشاره و بیان کرد: ما یک کشور مسلمان هستیم و می‌توانیم الگویی برای کشورهای مسلمان دیگر در زمینه پوشش اسلامی باشیم و به ارائه مدل‌های جذاب بپردازیم.
موسوی، ایجاد فضای رقابتی میان طراحان را اتفاق خوشایندی برشمرد و گفت: تا چند سال پیش، تولیدکننده‌ها ترجیح می‌دادند به جای طراح، یک ژورتال داشته باشند و طرح‌ها را کپی‌برداری کنند اما امروز از وجود طراحان بهره می‌برند و رقابت میان تولیدکنندگان و طراحان بیشتر شده و به طرح‌های ایرانی اهمیت داده می‌شود و این مساله، اتفاق کمی نیست.
منبع: مهر
