جلال تهرانی درباره تک بازیگر بودن تئاتر «فصل شکار بادبادک ها» می گوید: «اولا به دلیل دغدغه های زیادی که دارم نمی‌توانم کارهای پر پرسوناژ و شلوغ را روی صحنه ببرم از طرفی چالش تک پرسوناژ بودن این کار برای خودم هم جالب بود. البته مخاطب باید بگوید که به خوبی از پساین چالش برآمده ام یا نه اما خودم فکر می کنم ویژگی خوبی برای کار است. البته نوع صحنه آرایی و موسیقی کار طوری نیست که جای خالی در نمایش دیده شود.»
او در جواب اینکه آیا تک بازیگر بودن این کار در کنار زمان طولانی اش در حوصله مخاطب امروزی تئاتر می گنجد یا نه می گوید: «قبول دارم که مخاطب امروز تئاتر و سایر هنرها کمی بی‌حوصله تر از مخاطب دیروز است اما اعتقاد دارم اینکه نمایشی حوصله مخاطب را سر ببرد یا او را راضی نگه دارد تا حد زیادی به فاکتورهای دیگر هم مربوط است یعنی اگر کیفیت یک اثر بالا باشد مخاطب ممکن است اصلا متوجه گذر زمان نشود و حتی دلش بخواهد که نمایش تمام نشود. برعکس این اتفاق هم در مورد کارهای بی کیفیت می تواند بیفتد.»
