زنگ ورزش در گذشته برای شاگردان یک کلاس معانی مختلفی داشت.زنگ ورزش برای شاگردان تنبل و درس نخوان،زنگ تفریح و خلاصی از درسهای سختی همانند ریاضی ،جبر و مثلثات بود.برای شاگردان درس خوان فرصتی برای مطالعه و دور کردن درس ساعت بعدی مدرسه بود.برای گروهی هم زنگ ورزش به معنی واقعی زنگ ورزش کردن بود.
به گزارش تابناک ارومیه ،اولیای مدرسه و حتی در سطح کلان تر در آموزش و پرورش چندان ارزشی برای این ساعت از مدرسه قائل نبودند.بسیاری از مدارس فضا و امکانات لازم برای ورزش کردن نداشتند.برخی از مدارس نتوانسته بودند معلم ورزش جذب کنندو یا اینکه برخی از معلمین ورزش حال ورزش کردن نداشتند.
از چهار سال پیش دولت تصمیم گرفت تا برای ورزش دو ساعت در هفته مدارس سرمایه گذاری کرده و برنامه ریزی کند.در این راستا 15 هزار معلم اختصاصی ورزش آن هم با اولویت استفاده در مقطع ابتدایی،به بدنه آموزش و پرورش تزریق شد.
آموزش رشته‌های مختلف ورزشی در هر پایه تحصیلی نیز از چندین سال پیش کلید خورد و آموزش رشته‌های ژیمناستیک، شنا، طناب‌زنی، تنیس روی میز و دوومیدانی برای پایه‌های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم دبستان آغاز شد.
اما در نهایت علیرغم آمارهای قابل توجه در این زمینه،این طرح در تمامی مدارس اجرا نشد.در ساعات ورزش معلم مربوطه با تحویل توپ فوتبال به دانش آموزان ،آنها را به حال خود رها کرده و دانش آموزان نیز فقط از روی نشاط و انرژی که دارند بدون هدف بدنبال یک توپ به این طرف و آنطرف میدوندو گاهی نیز در این بین مصدومیتی نیز بوجود می آید.
در خصوص ورزش مدارس استان آذربایجان غربی نیز باید گفت : برنامه ورزش مدارس چندان موفق نبوده و طبق برنامه پیش نمیرود.
در همین راستا ولی حسینی معاون تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش میگوید: امروزه کشورهای پیشرفته متد و برنامه های بسیار دقیق و مدونی
برای کلاس درس ورزش دارند ولی در کشور ما زنگ ورزش با مشکلات عدیده ای از
جمله تداخل دروس برخی رشته های فنی و حرفه ای با زنگ ورزش و شرایط آب و
هوایی در فصول سرد سال مانع از کیفی بخشی به درس تربیت بدنی می دهد.
وی
ادامه داد: با تمام مشکلات موجود تمامی تلاش معاونت سلامت و تربیت بدنی
اداره کل قصد دارد شور و نشاط حاصل از انجام فعالیت های ورزشی را به جامعه
دانش آموزان استان هدیه کند.
بدون شک برای رسیدن به اهداف بزرگ در ورزش کشور و دستیابی به قهرمانی و سکوهای مختلف بین‌المللی، تقویت و توجه به ورزش پایه کشور اهمیت بسیاری دارد؛ بر کسی پوشیده نیست که بنیان ورزش کشور از درون مدارس ساخته میشود و در نهایت می‌توان یک قهرمان را در رشته‌های مختلف به کشور تحویل داد.
با عنایت به اینکه عموما در کشور ما طرحها بخوبی نوشته میشوند،بخوبی آغاز میشوند اما بخوبی ادامه داده نمیشوند و دیری نمی پاید که در اواسط عملیات اجرایی ،کار کند پیش میرود پس از مدتی بنابه دلایل مختلف کار تعطیل میشود و پس از چند سال کلیت طرح به فراموشی سپرده شده و دیگر اثری از طرح و اجرای آن باقی نمی ماند.این طرح نیز به نظر میرسد در حال مبتلا شدن به چنین سرنوشتی است.
گفتنی است اکنون به ازای هر دانش‌آموز 17 صدم متر مربع فضای ورزشی سرپوشیده وجود دارد که میانگین جهانی این موضوع 2.5 متر است.
